Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Falloina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
7-(4-hydroksy-L-leucyno)-falloidyna
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C35H48N8O10S
|
Masa molowa
|
772,87 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
28227-92-1
|
PubChem
|
34183
|
SMILES
|
CC1C(=O)NC2CC3=C(NC4=CC=CC=C34)SCC(C(=O)N5CC(CC5C(=O)N1)O)NC(=O)C(NC(=O)C(NC(=O)C(NC2=O)CC(C)(C)O)C)C(C)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C35H48N8O10S/c1-15-27(46)38-22-11-20-19-8-6-7-9-21(19)41-33(20)54-14-24(34(52)43-13-18(45)10-25(43)31(50)37-15)40-32(51)26(17(3)44)42-28(47)16(2)36-30(49)23(39-29(22)48)12-35(4,5)53/h6-9,15-18,22-26,41,44-45,53H,10-14H2,1-5H3,(H,36,49)(H,37,50)(H,38,46)(H,39,48)(H,40,51)(H,42,47)
|
InChIKey
|
VVAHMTWEOWYEHQ-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
Falloina – organiczny związek chemiczny z grupy fallotoksyn. Jest jedną z toksyn muchomora sromotnikowego i muchomora jadowitego. Mechanizm działania falloiny jest zbliżony do reszty fallotoksyn[potrzebny przypis].