Eusuchia

Eusuchia
	Huxley, 1875
	; Gawial gangesowy, aligator amerykański i krokodyl amerykański – przedstawiciele trzech współczesnych rodzin Eusuchia
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Infragromada	archozauromorfy
Nadrząd	krokodylomorfy
(bez rangi)	Crocodyliformes
(bez rangi)	Mesoeucrocodylia
(bez rangi)	Neosuchia
(bez rangi)	Eusuchia
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eusuchia – grupa archozaurów z kladu Crocodyliformes. Według definicji filogenetycznej przedstawionej w 2003 roku przez Christophera Brochu obejmuje ostatniego wspólnego przodka Hylaeochampsa vectiana, krokodyla nilowego, aligatora amerykańskiego i gawiala gangesowego i wszystkich jego potomków. Tradycyjnie Eusuchia były klasyfikowane w randze podrzędu wewnątrz rzędu krokodyli (Crocodylia), jednak obecnie większość naukowców zawęża obszerność kladu Crocodylia do grupy koronowej, czyli obejmującej ostatniego wspólnego przodka krokodyla nilowego, aligatora amerykańskiego i gawiala gangesowego i wszystkich jego potomków, co sprawia, że Eusuchia staje się grupą obszerniejszą niż Crocodylia^[1].

Cechami wiązanymi z przedstawicielami Eusuchia są przodowklęsłe kręgi oraz w pełni wykształcone wtórne podniebienie, tworzone przez kości szczękowe, podniebienne i skrzydłowe^[2]. Umożliwia ono krokodylom bezpieczne oddychanie przez nos, podczas gdy reszta ich głowy jest zanurzona w wodzie^[3]. Przodowklęsłe kręgi występowały również konwergentnie u bardziej prymitywnych krokodylomorfów^[4]. Również cechy podniebienia łączone z Eusuchia pojawiły się wcześniej niż u pierwszych przedstawicieli tego kladu – podniebienie podobne do występującego u przedstawicieli Eusuchia – choć bardziej prymitywne – istniało już u isisfordii, nienależącej do Eusuchia sensu Brochu^[5]. W 2008 roku Jeremy Martin i Michael J. Benton przedstawili definicję, według której Isisfordia należałaby do Eusuchia z definicji^[6], jednak nie była ona stosowana przez większość innych badaczy. Monofiletyzm grupy Eusuchia od czasów Huxleya nigdy nie został poważnie zakwestionowany, a taksonomiczna zawartość tego kladu jest jedną z najbardziej stabilnych wśród krokodylomorfów^[7].

Forma z Glen Rose

	Bernissartia

Uproszczony kladogram Eusuchia według Ősiego i współpracowników (2007)^[8]

Przypisy

↑ Christopher A. Brochu. Phylogenetic approaches toward crocodylian history. „Annual Review of Earth and Planetary Sciences”. 31, s. 357–397, 2003. DOI: 10.1146/annurev.earth.31.100901.141308. (ang.).
↑ Michael J. Benton: Vertebrate Palaeontology. Wyd. trzecie. Blackwell Publishing, 2005, s. 237. ISBN 0-632-05637-1.
↑ David Alderton: Crocodiles & Alligators of the World. Blandford Publishing, 1991, s. 67–68. ISBN 0-8160-2297-6.
↑ Jack V. Rogers II. Pachycheilosuchus trinquei, a new procoelous crocodyliform from the Lower Cretaceous (Albian) Glen Rose Formation of Texas. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 23 (1), s. 128–145, 2003. DOI: 10.1671/0272-4634(2003)23%5B128:PTANPC%5D2.0.CO;2. (ang.).
↑ Steven W. Salisbury, Ralph E. Molnar, Eberhard Frey, Paul M. A. Willis. The origin of modern crocodyliforms: new evidence from the Cretaceous of Australia. „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”. 273 (1600), s. 2439–2448, 2006. DOI: 10.1098/rspb.2006.3613. (ang.).
↑ Jeremy E. Martin, Michael J. Benton. Crown clades in vertebrate nomenclature: correcting the definition of Crocodylia. „Systematic Biology”. 57 (1), s. 173–181, 2008. DOI: 10.1080/10635150801910469. (ang.).
↑ Diego Pol, Alan H. Turner, Mark A. Norell. Morphology of the Late Cretaceous crocodylomorph Shamosuchus djadochtaensis and a discussion of neosuchian phylogeny as related to the origin of Eusuchia. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 324, s. 1–103, 2009. DOI: 10.1206/0003-0090-324.1.1. (ang.).
↑ Attila Ősi, James M. Clark, David B. Weishampel. First report on a new basal eusuchian crocodyliform with multicusped teeth from the Upper Cretaceous (Santonian) of Hungary. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie – Abhandlungen”. 243 (2), s. 169–177, 2007. DOI: 10.1127/0077-7749/2007/0243-0169. (ang.).

[CAB03-1] Christopher A. Brochu. Phylogenetic approaches toward crocodylian history. „Annual Review of Earth and Planetary Sciences”. 31, s. 357–397, 2003. DOI: 10.1146/annurev.earth.31.100901.141308. (ang.).

[MJB05-2] Michael J. Benton: Vertebrate Palaeontology. Wyd. trzecie. Blackwell Publishing, 2005, s. 237. ISBN 0-632-05637-1.

[Alderton-3] David Alderton: Crocodiles & Alligators of the World. Blandford Publishing, 1991, s. 67–68. ISBN 0-8160-2297-6.

[jvp03-4] Jack V. Rogers II. Pachycheilosuchus trinquei, a new procoelous crocodyliform from the Lower Cretaceous (Albian) Glen Rose Formation of Texas. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 23 (1), s. 128–145, 2003. DOI: 10.1671/0272-4634(2003)23%5B128:PTANPC%5D2.0.CO;2. (ang.).

[rspb06-5] Steven W. Salisbury, Ralph E. Molnar, Eberhard Frey, Paul M. A. Willis. The origin of modern crocodyliforms: new evidence from the Cretaceous of Australia. „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”. 273 (1600), s. 2439–2448, 2006. DOI: 10.1098/rspb.2006.3613. (ang.).

[JEMMJB-6] Jeremy E. Martin, Michael J. Benton. Crown clades in vertebrate nomenclature: correcting the definition of Crocodylia. „Systematic Biology”. 57 (1), s. 173–181, 2008. DOI: 10.1080/10635150801910469. (ang.).

[PTN09-7] Diego Pol, Alan H. Turner, Mark A. Norell. Morphology of the Late Cretaceous crocodylomorph Shamosuchus djadochtaensis and a discussion of neosuchian phylogeny as related to the origin of Eusuchia. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 324, s. 1–103, 2009. DOI: 10.1206/0003-0090-324.1.1. (ang.).

[OCW07-8] Attila Ősi, James M. Clark, David B. Weishampel. First report on a new basal eusuchian crocodyliform with multicusped teeth from the Upper Cretaceous (Santonian) of Hungary. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie – Abhandlungen”. 243 (2), s. 169–177, 2007. DOI: 10.1127/0077-7749/2007/0243-0169. (ang.).

[1]