Eugenio Montale
Eugenio Montale | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Nagrody | |
Eugenio Montale (12 października 1896 w Genui, zm. 12 września 1981 w Mediolanie) – włoski eseista, krytyk literacki, poeta, polityk, tłumacz[1][2][3]. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1975[1][2][4].
Jako młody człowiek przygotowywał się do zawodu śpiewaka operowego[2]. Służył w armii w czasie I wojny światowej[2]. W 1927 przeniósł się z Genui do Florencji, gdzie przyłączył się do literackiego ruchu hermetyków, poezji, w której częsta była świadoma niejasność sensu, a w języku dominowały wypowiedzi nominalne i wieloznaczność. W 1938 zwolniono go ze stanowiska dyrektora biblioteki Gabinetto Vieusseux Library we Florencji za poglądy antyfaszystowskie. W 1948 został krytykiem literackim gazety Corriere della Sera[5]. Od 1967 zasiadał w senacie włoskim[1].
Eseje Montale wywarły znaczny wpływ na środowisko włoskich intelektualistów. Przekładał m.in. utwory Williama Szekspira, Pierre’a Corneille’a i T.S. Eliota[1][2]. Jako krytyk odkrył twórczość I. Sveva[1].
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Skorupy mątwy (Ossi di Seppia, 1925)[2][3]
- Okazje (Le occasioni, 1939)
- Finisterre (1943)
- Quaderno di Traduzioni (1948)
- Burza i inne wiersze (La bufera e altro, 1956)
- Satura (1962-70)
- Xenia (1963)
- Dziennik z lat 71. i 72
- Zeszyt z czterech lat (1977)
- Inne wiersze (1980)
- Poezje wybrane (1987)
Przekłady
[edytuj | edytuj kod]Na język polski wiersze Eugenia Montale tłumaczyli Anna Cierniakówna, Cezary Geroń, Elżbieta Jamrozik, Anna Kamieńska, Radosław Kłos, Urszula Kozioł, Zygmunt Kubiak, Władysław Lark, Zygmunt Ławrynowicz, Artur Międzyrzecki, Jarosław Mikołajewski i Renata Wojdan.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Montale Eugenio, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-06] .
- ↑ a b c d e f Eugenio Montale, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-11-06] (ang.).
- ↑ a b Montale, Eugenio. treccani.it. [dostęp 2017-11-06]. (wł.).
- ↑ Eugenio Montale 1896–1981. poetryfoundation.org. [dostęp 2017-11-06]. (ang.).
- ↑ Stephan Regan, Eugenio Montale, [w:] 501 wielkich pisarzy pod red. Juliana Patricka, wyd. MWK, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-61065-33-3, s. 339, tłum. Hanna Pawlikowska-Gannon, Julita Degórska, Małgorzata Koenig.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eugenio Montale: Poezje wybrane. Wybrała i wstępem opatrzyła Halina Kralowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa). ISBN 83-06-01431-6.
- Eugenio Montale: Poezje. Wybrał i przełożył Zygmunt Ławrynowicz. Londyn: Wydawnictwo Kwiat Lotosu, 1990.
- Eugenio Montale: Zapiski z czterech lat. Przekład Jarosław Mikołajewski. Kraków: a5, 2017. ISBN 978-83-65614-12-4.
- ISNI: 0000000109151532
- VIAF: 73857542
- LCCN: n79021712
- GND: 118583581
- LIBRIS: mkz1362509sqsxn
- BnF: 11916604j
- SUDOC: 027035603
- SBN: CFIV009383
- NLA: 35456989
- NKC: jn20000604067
- DBNL: mont105
- BNE: XX964620
- NTA: 068493991
- BIBSYS: 90079115
- CiNii: DA03676822
- Open Library: OL46998A
- PLWABN: 9810646503005606
- NUKAT: n96218391
- J9U: 987007265690205171
- PTBNP: 93362
- CANTIC: a10739701
- LNB: 000096779
- NSK: 000028362
- CONOR: 6898787
- ΕΒΕ: 73705
- BLBNB: 000603955
- KRNLK: KAC201770017
- LIH: LNB:V*79367;=BS
- RISM: people/40200446