Eufemia (cesarzowa bizantyńska)

Eufemia (zm. ok. 524) – cesarzowa bizantyńska, żona Justyna I^[1].

Niewiele wiadomo o życiu Eufemii^[1]. Wynika to zapewne z jej pochodzenia. Nie wywodziła się ona z cesarskiego rodu. Przeciwnie, początkowo należała do najniższej warstwy ówczesnego społeczeństwa. Pierwotnie nazywała się Lupicyna^[1] i była niewolnicą oraz konkubiną swojego właściciela^[1]. Poślubiła Justyna I, gdy pełnił funkcje wojskowe w armii bizantyńskiej w czasach Anastazjusza I (491-518). Gdy mąż przejął władzę, zmieniła oficjalnie imię, przyjmując je na cześć św. Eufemii z Chalcedonu^[1][2]. Po wstąpieniu Justyna na tron (518) nie odgrywała najmniejszej roli w sprawach publicznych i prawdopodobnie w ogóle do tego nie aspirowała. Sprzyjała co prawda siostrzeńcowi Justyna, późniejszemu Justynianowi I Wielkiemu, ale sprzeciwiała się jego małżeństwu z Teodorą, byłą aktorką. Zmarła bezdzietnie^[3] około 524 roku. Cesarzowa prowadziła korespondencję z biskupami Rzymu, między innymi ze św. Hormizdasem^[1]. W zaawansowanym wieku była osobą bardzo religijną, czemu dała wyraz fundując kościół i klasztor swojej patronki Eufemii Chalcedońskiej^[1]. Gdy zmarła, została w nim pochowana^[1]. W jej grobie złożono później ciało Justyna I^[1].

• Robert Browning, Justynian i Teodora, przeł. Maria Boduszyńska-Borowikowa, Warszawa: Państwowe Instytut Wydawniczy 1977.