Ernesto Lazzatti
| |||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Ernesto Lazzatti (25 września 1915 - 30 grudnia 1988) - piłkarz argentyński noszący przydomek Pibe de Oro, pomocnik. Później trener, a następnie dziennikarz sportowy.
Urodzony w Ingeniero White Lazzatti w piłkę zaczął grać w 1924 roku w miejscowym klubie Puerto Comercial. Zawodową karierę piłkarską rozpoczął w 1933 roku w klubie Boca Juniors, w którym zadebiutował 8 kwietnia 1934 roku w wygranym 3:2 meczu z Chacarita Juniors. Razem z Boca Juniors już na początku dwa razy z rzędu zdobył mistrzostwo Argentyny - w 1934 i 1935 roku. W reprezentacji zadebiutował 9 sierpnia 1936 roku w wygranym 1:0 meczu z Urugwajem.
Jako gracz klubu Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Lazzatti zagrał w trzech meczach - z Urugwajem (na pół godziny przed końcem zmienił go José Minella), Brazylią (zastąpił w drugiej połowie Minellę) oraz w decydującym o mistrzostwie barażowym pojedynku z Brazylią.
Po mistrzostwach kontynentalnych jeszcze trzy razy jako członek drużyny Boca Juniors sięgnął po krajowy prymat - w 1940, 1943 i 1944 roku.
Ostatni raz w barwach Boca Juniors Lazzatti zagrał 24 sierpnia 1947 roku w przegranym 1:2 meczu z River Plate. W tym samym roku Lazzatti przeszedł do urugwajskiego klubu Danubio FC. W Boca Juniors rozegrał łącznie 379 meczów (220 zwycięstw i 78 remisów), a dokładniej 33 846 minut oraz zdobył 6 bramek. W 1948 roku, po rozegraniu 50 meczów, zakończył karierę w klubie Danubio. W latach 1936–1937 rozegrał w reprezentacji Argentyny 4 mecze. Z powodu imponujących umiejętności technicznych Lazzatti zyskał sobie przydomek Pibe de Oro (czyli Złoty Chłopiec).
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Lazzatti spróbował pracy trenerskiej, dwukrotnie kierując drużyną Boca Juniors - w 1950 roku oraz w 1954 roku. W 1954 doprowadził dwój zespół do mistrzostwa Argentyny. Po tym sukcesie nie wrócił już do pracy trenerskiej, poświęcając swój czas dziennikarstwu sportowemu.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 54-55, 57
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ernesto Lazzatti - biografia (futbolfactory). futbolfactory.futbolweb.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-20)].
- Ernesto Lazzatti - biografia na stronie Boca Juniors. informexeneize.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-13)].
- Ernesto Lazzatti - statystyki (historiadeboca.com)
- BDFA
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
