Emil Mazuw

Emil Mazuw
	SS-Obergruppenführer
Data i miejsce urodzenia	21 września 1900 ; Essen
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 1987 ; Karlsruhe
	Przebieg służby
Formacja	Kaiserliche Marine; Schutzstaffel
Stanowiska	Dowódca SS i Policji prowincji pomorskiej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Emil Gottlieb Mazuw (spotykana również forma nazwiska Maschuw, ur. 21 września 1900 w Essen, zm. 11 grudnia 1987 w Karlsruhe) – Dowódca SS i Policji prowincji pomorskiej między 1940 a 1945 rokiem.

Od 1928 był członkiem NSDAP, a od 1933 roku członkiem SS. Pełnił funkcje w SS: Obergruppenführera, generała Waffen-SS (1944), generała policji (1942). Był uczestnikiem programu eutanazyjnego w czasie II wojny światowej znanej pod kryptonimem Akcja T4. Po wojnie skazany na 18 lat więzienia za zbrodnie popełnione na Żydach.

Życiorys

Mazuw był synem robotnika i sam również uczył się zawodu robotnika w branży metalowej. W 1918 jako ochotnik zaciągnął się do Cesarskiej Marynarki Wojennej, w której służył w czasie I wojny światowej. W 1920 roku powrócił do Niemiec, gdzie pływał m.in. na krążowniku „Dresden” i kutrach torpedowych jako mechanik.

W 1928 wstąpił do Sturmabteilung. 1 kwietnia 1928 wstąpił do NSDAP otrzymując nr 85 231^[1].

II wojna światowa

Był deputowanym do Reichstagu nazistowskich Niemiec IV kadencji z okręgu wyborczego nr 6. Między 1940 a 1945 razem z gauleiterem Franzem Schwede wziął udział w programie eutanazyjnym pod kryptonimem „Akcja T4” podczas którego około 1400 osób chorych psychicznie z zakładów z miast Stralsund, Ueckermünde, Trzebiatów, Lębork i Obrzyce zostało zastrzelonych podczas zbrodni w Piaśnicy^[2]

Po wojnie

W 1948 roku został postawiony przed sądem w czasie denazyfikacji. Po procesie został skazany na 18 lat więzienia za zbrodnie dokonane na Pomorzu. W 1951 roku otrzymał kolejny wyrok 18 i pół roku za przestępstwa dokonane na Żydach w 1933 roku^[3]. Zmarł w 1987 w Karlsruhe^[4].

Odznaczenia

Złota Odznaka Partii
Krzyż Żelazny (1939) 2 klasy
Wojenny Krzyż Zasługi (1939) 2 i 1 klasy z mieczami
Honorowa szabla Reichsführer-SS
SS-Ehrenring

Kariera

Funkcje w SS i Policji^[5]
Data	Stopień
30.11.1930	SS-Sturmführer
04.02.1932	SS-Sturmhauptführer
11.04.1932	SS-Sturmbannführer
30.01.1933	SS-Standartenführer
20.03.1934	SS-Oberführer
30.01.1936	SS-Brigadeführer
13.09.1936	SS-Gruppenführer
	SS-Hauptsturmführer der Reserve (Waffen-SS)
15.04.1941	SS-Gruppenführer und Leutenant General der Polizei
20.04.1942	SS-Obergruppenführer und General der Polizei
01.07.1944	SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS

Przypisy

↑ Bibliothek - Münchener Digitalisierungszentrum|publisher=Bavarian State Library|language=German|accessdate=2009-09-22
↑ Browning, Christopher R. (2007). The Origins of the Final Solution: The Evolution of Nazi Jewish Policy, September 1939-March 1942. University of Nebraska Press. ISBN 0-8032-5979-4
↑ Birn. Die Höheren SS- und Polizeiführer. p.340.
↑ Klee, Ernst, Das Personenlexikon zum Dritten Reich, Fischer Verlag, Frankfurt am Main 2007, ISBN 978-3-596-16048-8
↑ Emil Mazuw, dws-xip.pl

Bibliografia

Klee, Ernst. Das Personenlexikon zum Dritten Reich, Fischer Verlag, Frankfurt am Main 2007, ISBN 978-3-596-16048-8. (Revised 2nd edition)
Ruth BettinaR.B. Birn Ruth BettinaR.B., Die Höheren SS- und Polizeiführer. Himmlers Vertreter im Reich und in den besetzten Gebieten., Düsseldorf: Droste Verlag, 1986, ISBN 3-7700-0710-7, OCLC 15144943 .

Linki zewnętrzne

Sylwetka Emila Mazuwa

[1] Bibliothek - Münchener Digitalisierungszentrum|publisher=Bavarian State Library|language=German|accessdate=2009-09-22

[2] Browning, Christopher R. (2007). The Origins of the Final Solution: The Evolution of Nazi Jewish Policy, September 1939-March 1942. University of Nebraska Press. ISBN 0-8032-5979-4

[3] Birn. Die Höheren SS- und Polizeiführer. p.340.

[4] Klee, Ernst, Das Personenlexikon zum Dritten Reich, Fischer Verlag, Frankfurt am Main 2007, ISBN 978-3-596-16048-8

[5] Emil Mazuw, dws-xip.pl

[1]