Przejdź do zawartości

Emanuele Zanini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emanuele Zanini
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1965
San Giovanni del Dosso

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1995–1999 Gabeca Fad Montichiari (asystent)
1999–2000 Włochy (asystent)
2000–2003 Bossini Montichiari
2003–2004 Estense 4 Torri Ferrara
2004–2005 Hypo Tirol Innsbruck
2005–2006 Codyeco Santa Croce
2006–2007 RPA-LuigiBacchi.It Perugia
2007–2008 Marmi Lanza Werona
2008–2011 Słowacja
16.12.2008–2009 Trenkwalder Modena
2010–2011 RPA-LuigiBacchi.It San Giustino
2011–2012 Acqua Paradiso Monza Brianza
2012–2013 VT Bratysława
2013–2014 Beauvais Oise UC
2013–2016 Turcja
2017–2018 Aluron Virtu Warta Zawiercie
18.12.2018–22.01.2019 Emma Villas Siena
2019–2021 Chorwacja
11.02.2020–2020 Asseco Resovia Rzeszów
03.2021–2021 HAOK Mladost Zagrzeb
2021–2022 Consar RCM Rawenna[1]
2022– Belgia[2]
2022– Bosca San Bernardo Cuneo (kobiety)[3]

Emanuele Zanini (ur. 15 kwietnia 1965 w San Giovanni del Dosso) – włoski trener siatkarski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Uniwersytecie Bolońskim[4]. W 1995 roku został asystentem Andrei Anastasiego w Gabece Montichiari[5], w 1999 roku zaś podjął pracę jako asystent szkoleniowca i trener przygotowania fizycznego reprezentacji Włoch. W 1999 roku drużyna ta wygrała Ligę Światową i zdobyła mistrzostwo Europy. W roku 2000 ponownie zwyciężyła w Lidze Światowej i zdobyła też brązowy medal na igrzyskach olimpijskich[4].

W 2000 roku Zanini podjął pracę jako pierwszy trener w Gabece Montichiari. Był ponadto szkoleniowcem takich klubów jak Estense 4 Torri Ferrara, Codyeco Santa Croce, RPA-LuigiBacchi.It Perugia, Marmi Lanza Werona i Trenkwalder Modena[5]. W 2008 roku objął posadę selekcjonera reprezentacji Słowacji, z którą w latach 2008 i 2011 wygrał Ligę Europejską, a w 2011 roku zajął piąte miejsce na mistrzostwach Europy, co było największym osiągnięciem w historii słowackiej siatkówki[4].

Poza Włochami był również trenerem w klubach w Austrii, Słowacji i we Francji[4]. W latach 2013–2016 był selekcjonerem reprezentacji Turcji[6].

W sezonie 2017/2018 roku prowadził drużynę Aluron Virtu Warta Zawiercie[7], z którą zajął 9 miejsce w PlusLidze. Po zakończeniu sezonu odszedł z klubu[8].

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Puchar Austrii:

  • złoto 2005

Mistrzostwo Austrii:

  • złoto 2005

Puchar Słowacji:

  • złoto 2013

Mistrzostwo Słowacji:

Mistrzostwo Chorwacji:

reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Liga Europejska:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ufficiale, Emanuele Zanini siederà sulla panchina di Ravenna. volleynews.it. (wł.).
  2. Belgowie mają nowego szkoleniowca. siatka.org. (pol.).
  3. Wyzwanie Zaniniego, podjął pracę z żeńską drużyną z Cuneo. siatka.org. (pol.).
  4. a b c d Emanuele Zanini appointed coach of Turkey's men team. [w:] fivb.org [on-line]. 2013-08-09. [dostęp 2017-12-29]. (ang.).
  5. a b Emanuele Zanini. [w:] legavolley.it [on-line]. [dostęp 2017-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-17)]. (wł.).
  6. Edyta Bańka: Emanuele Zanini nie przedłuży kontraktu z Turkami. [w:] siatka.org [on-line]. 2016-10-16. [dostęp 2017-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-29)]. (pol.).
  7. Tomasz Rosiński: Znany włoski szkoleniowiec nowym trenerem beniaminka PlusLigi. [w:] sportowefakty.wp.pl [on-line]. 2017-05-22. [dostęp 2017-12-29]. (pol.).
  8. Biuro Prasowe Aluronu Virtu Warty Zawiercie: Zakończona misja trenera Zaniniego. 2018-05-02. [dostęp 2018-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-03)]. (pol.).