Emanuele Pirro

Emanuele Pirro

Emanuele Pirro podczas 6 Hours of Fuji w serii FIA World Endurance Championship w 2012 roku
Państwo	Włochy
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1962 Rzym
Sukcesy
1991-1992: Grand Prix Makau (zwycięzca) 1994-1995: Campionato Italiano Superturismo (mistrz) 2000-2002: 24h Le Mans (zwycięzca) 2006-2007: 24h Le Mans (zwycięzca)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Emmanuele Pirro (ur. 12 stycznia 1962 roku w Rzymie) – włoski kierowca wyścigowy. Pięciokrotny zwycięzca 24h Le Mans.

Włoch karierę rozpoczynał w wieku 11 lat, od kartingu. Jako osiemnastolatek rozpoczął starty w Formule Fiat Abarth, by następnie przechodzić kolejno do coraz wyższych rangą serii.

W Formule 1 zadebiutował w połowie sezonu 1989, podczas GP Francji, zastępując w ekipie Benetton Brytyjczyka, Johnny'ego Herberta. Wcześniej pełnił rolę kierowcy testowego w zespole McLaren. Wystartował wówczas w dziesięciu wyścigach, jednakże tylko raz udało mu się zająć punktowane (piąte) miejsce, podczas ostatniego wyścigu o GP Australii. Dwa punkty pozwoliły mu na zajęcie 23. pozycji w klasyfikacji generalnej. W roku 1990 ponownie dostał szansę udziału w wyścigach Grand Prix, tym razem jednak od włoskiego zespołu Scuderia Italia, w zastępstwie swojego rodaka, Gabriele Tarquini. Słaby i awaryjny bolid pozwolił na ukończenie zaledwie trzech rund, na najlepszym uzyskując 10 lokatę. Jednakże dzięki lepszej postawie od Andrei de Cesarisa, został zakontraktowany na kolejny sezon. Pomimo jednego punktu zdobytego podczas GP Monako (najlepsza w karierze 18. lokata w klasyfikacji ogólnej), forma Pirro nie była jednak najlepsza. W całym sezonie prezentował się słabiej od partnera z zespołu, JJ Lehto, a dodatkowo, nie zdołał zakwalifikować się do trzech wyścigów. Po tym sezonie nie znalazł już dla siebie miejsca w F1.

Poza karierą w Formule 1, Emanuele z sukcesami startował w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, gdzie osiągnął łącznie pięć zwycięstw, w najwyższej klasie LMP1 w latach 2000-2002 oraz 2006-2007.

Włoch angażował się również w wyścigi samochodów turystycznych, głównie we Włoskie Mistrzostwa – Campionato Italiano Superturismo. Jego największymi sukcesami w tego typu pojazdach, są tytuły mistrzowskie w tej serii w latach 1994-1995 oraz zwycięstwa w Grand Prix Makau w latach 1991-1992.

• Emanuele Pirro. f1ultra.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-18)].
• Emanuele Pirro career statistics. driverdb.com. [dostęp 2012-06-11]. (ang.).