Diecezja Xiwanzi
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Metropolia | |
Biskup diecezjalny | |
Dane statystyczne (2009) | |
Liczba wiernych |
ok. 15 000[1] |
Powierzchnia |
ok. 250 000 km² |
Położenie na mapie Hebei | |
Położenie na mapie Chin | |
40°57′N 115°12′E/40,950000 115,200000 |
Diecezja Xiwanzi, diecezja Chongli (łac. Dioecesis Zinimensis, chiń. 天主教西湾子教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Xiwanzi w powiecie Chongli, w prefekturze miejskiej Zhangjiakou, w prowincji Hebei, w Chińskiej Republice Ludowej. Diecezja jest sufraganią archidiecezji Suiyuan.
Diecezja obejmuje również część regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna.
Historia
[edytuj | edytuj kod]28 sierpnia 1840 papież Grzegorz XVI brewe Cum per similes erygował wikariat apostolski Mongolii. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Liaotung (obecnie archidiecezja Shenyang).
21 grudnia 1883 nastąpił podział wikariatu na: wikariat apostolski Centralnej Mongolii ze stolicą w Xiwanzi, wikariat apostolski Południowo-Zachodniej Mongolii (obecnie archidiecezja Suiyuan) oraz wikariat apostolski Wschodniej Mongolii (obecnie diecezja Jinzhou).
14 marca 1922, po oderwaniu się części Mongolii od Chin, z wikariatu apostolskiego Centralnej Mongolii wydzielono misję sui iuris Mongolii Zewnętrznej (obecnie prefektura apostolska Ułan Bator). W tym dniu omawiana jednostka zmieniła nazwę na wikariat apostolski Chaha’er a 3 grudnia 1924 na wikariat apostolski Xiwanzi.
8 lutego 1929 odłączono wikariat apostolski Jining (obecnie diecezja Jining).
W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanej przez papieża Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Xiwanzi podniesiono do godności diecezji.
Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Xiwanzi liczyła wtedy:
- 40 725 wiernych (5,8% społeczeństwa)
- 72 księży (33 diecezjalnych i 39 zakonnych)
- 83 sióstr zakonnych.
Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać.
W 1958 Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich powołało swojego antybiskupa Xiwanzi, mimo iż legalny, mianowany przez papieża biskup Xiwanzi Melchior Zhang Kexing wciąż żył. W 1980 PSKCh połączyło mające stolice w prefekturze miejskiej Zhangjiakou diecezje Xiwanzi i Xuanhua tworząc diecezje Zhangjiakou. Zostało to dokonane bez mandatu Stolicy Apostolskiej, więc z kościelnego punktu widzenia działania te były nielegalne. Wierny papieżowi Kościół podziemny zachował w swojej strukturze oba biskupstwa[2].
Bp Melchior Zhang Kexing w 1984 potajemnie wyświęcił swego następcę, którym został Andrew Hao Jinli - katolicki ksiądz więziony za wiarę w latach 1958 - 1981. Bp Hao Jinli przejął diecezję po śmierci bp Zhang Kexinga w 1988. Podobnie jak poprzednik miał uznanie Stolicy Świętej, lecz jego sakry nie uznawał komunistyczny rząd. Z powodu przynależności do wiernego papieżowi Kościoła podziemnego był inwigilowany przez reżimowe służby, które m.in. założyły na jego domu monitoring w celu kontrolowania ograniczonych odwiedzin. Miesiąc przed śmiercią policja nie pozwoliła wysłać schorowanego, 94-letniego biskupa do szpitala[2].
W 2002 bp Hao Jinli wyświęcił biskupa pomocniczego, również wieloletniego więźnia za wiarę Leo Yao Lianga. Już jako biskup Yao Liang był aresztowany w 2005 i 2006 m.in. za wyświęcenie 20 księży. Wraz z nim osadzono księży i świeckich, którzy protestowali przeciw zatrzymaniu biskupa (2 księży i 20 świeckich przebywało w więzieniu jeszcze w 2009). Lata 2006 - 2009 bp Yao Liang spędził w więzieniu. Kilka miesięcy po wyjściu na wolność 85-letni duchowny zmarł[1][3].
Ordynariusze
[edytuj | edytuj kod]Wikariusze apostolscy
[edytuj | edytuj kod]- Joseph-Martial Mouly CM[a] (1840 - 1846) następnie mianowany administratorem apostolskim Pekinu
- Florent Daguin CM[a] (1857 - 1859)
- François-Ferdinand Tagliabue CM[a] (1859 - 1865) prowikariusz; później mianowany koadiutorem wikariatu apostolskiego Jiangxi
- Géraud Bray CM[a] (1865 - 1866) prowikariusz; później mianowany wikariuszem apostolskim Jiangxi
- Theophiel Verbist CICM[b] (1866 - 1868) prowikariusz
- Antoon-Everhard Smorenburg CM[c] (1869 - 1871) prowikariusz[4]
- Jacques Bax CICM[b] (1871 - 1895) prowikariusz
- Jacques Bax CICM[b] (1874 - 1895)
- Jerome van Aertselaer CICM[b] (1898 - 1924)
- Everard Ter Laak CICM[c] (1924 - 1931)
- Leon-Jean-Marie De Smedt CICM[b] (1931 - 1946)
Biskupi
[edytuj | edytuj kod]- Leon-Jean-Marie De Smedt CICM (1946 - 1951)
- Melchior Zhang Kexing (1951 - 1988)
- Andrew Hao Jinli (1988 - 2011)
- sede vacante (być może urząd sprawuje biskup Kościoła podziemnego) (2011 - nadal)
Antybiskupi
[edytuj | edytuj kod]Ordynariusze mianowani przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nieposiadający mandatu papieskiego:
- Pan Shaoqing (1958 - ?)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b wiara.pl Chiny: Zwolnienie aresztowanego biskupa
- ↑ a b UcaNews
- ↑ The New York Times Bishop Yao Liang, 87, Imprisoned in China for Loyalty to the Vatican, Dies
- ↑ Chongli-Xiwanzi. Catholic Hierarchy in China since 1307. [dostęp 2019-11-07]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Giga-Catholic Information
- Catholic-Hierarchy
- Brewe Cum per similes, in Bullarium pontificium Sacrae congregationis de propaganda fide, tomo V, Romae 1841, s. 217