Przejdź do zawartości

Diazoma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teatr posiadający dwie diazomy.

Diazoma – w greckim teatrze koncentryczne, szerokie przejście dzielące widownię (theatron) na części[1]. Rzędy siedzeń przy diazomie uważane były za miejsca honorowe[1].

Zazwyczaj teatry miały jedną diazomę, dzielącą widownię na część dolną i górną, przykładem takiego rozwiązania jest teatr w Epidauros zbudowany przez Polikleta Młodszego. Teatr Dionizosa w Atenach początkowo również miał jedną diazomę, lecz w 333 r. p.n.e. Likurg rozbudował teatr zwiększając jego pojemność i dodając drugą[2], widownia była zatem podzielona na trzy części[1]. Widownia w małych teatrach, np. jak w Ojniadaj, nie była dzielona diazomą[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Stefan Parnicki-Pudełko, Architektura starożytnej Grecji, Wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1985, s. 274–275, 277, ISBN 83-213-3179-3, OCLC 749416968 [dostęp 2023-01-25].
  2. Magdalena Kozień-Woźniak, O archetypach współczesnych teatrów na przykładzie antycznych obiektów ateńskich, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, 2-A, 2015, s. 110 [dostęp 2023-01-25].