Dawid Igorewicz

Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dawid Igorewicz (ur. w 1059, zm. w 1112) – syn księcia włodzimiersko-wołyńskiego Igora Jarosławica, książę wołyński po śmierci Jaropełka Piotra, wnuk Jarosława Mądrego.

W 1084 otrzymał od wielkiego księcia kijowskiego Wsiewołoda I w udziale miasto Dorohobuż na Wołyniu, a w 1085 - miasto Wołodymyr. W porozumieniu z księciem kijowskim Świętopełkiem Izjasławiczem postanowili odebrać Księstwo Halickie Wołodarowi i Wasylkowi Rościsławiczom. Prześladowany i oślepiony Wasylko uciekł do Polski. Po pewnym czasie schwytano go i zmuszono do powrotu do Włodzimierza, jednak gdy wojska Świętopełka II Michała obległy miasto, Dawid zmuszony był go oddać, aby ustrzec się bitwy, a księstwo i tak utracił.

W 1099 Dawid zawarł przymierze z połowskim chanem Boniakiem i przy jego pomocy zdobył Włodzimierz i Łuck. Na zjeździe w Wyteczewie jednak za oślepienie Wasylka pozbawiono go księstwa, a w zamian otrzymał miasta Busk, Ostróg, Dubno, Czartorysk, a niedługo potem i Dorohobuż, w którym zmarł.