David Bedford

David Bedford
Imię i nazwisko	David Vickerman Bedford
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1937 ; Londyn
Pochodzenie	angielskie
Data śmierci	1 października 2011
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor
	Strona internetowa

David Vickerman Bedford^[1]^[2] (ur. 4 sierpnia 1937 w Hendon w obszarze metropolitarnym Londynu^[3], zm. 1 października 2011^[3]) – angielski kompozytor.

Życiorys

Pochodził z rodziny muzycznej: jego babka Liza Lehmann była kompozytorką, matka Lesley Duff śpiewaczką, zaś brat Steuart Bedford dyrygentem^[4]. Od 1951 do 1955 roku był uczniem Lancing College^[1]. W latach 1956–1960 studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie u Lennoxa Berkeleya^[1], następnie w 1960 roku kontynuował edukację w Luigiego Nono w Wenecji^[1]. Podczas pobytu we Włoszech współpracował ze Studio di fonologia musicale RAI w Mediolanie^[5]. Od 1963^[1] do 1980 roku^[2] uczył w szkołach średnich, od 1968 roku pracował jako nauczyciel w londyńskim Queen’s College^[1]. W 1972 roku wydał pierwszy album ze swoimi kompozycjami pt. Nurses Song with Elephants^[3].

Zmarł w wyniku raka płuc^[3].

Twórczość

Tworzył przeważnie muzykę niezdeterminowaną i improwizowaną, posługując się notacją graficzną^[1]. Sięgał po nietypowe techniki i instrumentarium, jak np. w utworze 100 Kazoos (1973)^[1]. Często pracował z dziećmi i osobami bez formalnego wykształcenia muzycznego^[1].

Współpracował jako orkiestrator i pianista z Kevinem Ayersem przy nagrywaniu albumu Joy of a Toy (1969)^[3], później został członkiem zespołu The Whole World^[2]^[6]. Przez wiele lat współpracował z Mikiem Oldfieldem, dla którego wykonał orkiestrację albumów The Orchestral Tubular Bells i Hergest Ridge, a później nagrał wspólnie płyty Star’s End (1974), The Rime of the Ancient Mariner (1975), The Odyssey (1976) i Introduction for Angels (1977)^[3]. Okazjonalnie pracował także z takimi artystami jak Elvis Costello, Frankie Goes to Hollywood, A-ha, Andy Summers i Robert Wyatt^[3]. Wspólnie z Arthurem C. Clarkiem stworzył kompozycję chóralną na motywach powieści Miasto i gwiazdy (1999)^[3].

Był autorem muzyki do kilku odcinków telewizyjnego serialu Hammer House of Mystery and Suspense: Mark of the Evil (1984), The Corvini Inheritance (1985) i Child’s Play (1986)^[3]. Pracował także jako orkiestrator i aranżer przy tworzeniu ścieżek dźwiękowych do filmów Pola śmierci (1984), The Supergrass (1985), Absolutni debiutanci (1986), Misja (1986), Schadzka z Wenus (1991) i Orlando (1992)^[3]^[4].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1]^[5]^[6]^[7]

opery szkolne
- The Rime of the Ancient Mariner (1976)
- The Death of Baldur (1980)
- The Ragnarok (1983)
- The Camlann Game (1987)
- The Return of Odysseus (1988)
- Anna (1993)
Koncert na 24 instrumenty (1960)
Piece for Mo na perkusję, wibrafon, akordeon, 3 skrzypiec, wiolonczelę i kontrabas (1963)
Music for Albion Moonlight na sopran i zespół instrumentalny do tekstu K. Patchena (1963–1964)
A Dream of the Seven Lost Stars na chór mieszany i zespół kameralny (1964)
This One for You na orkiestrę (1965)
That White and Radiant Legend na recytatora, sopran, flet, obój, klarnet, fagot, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas do tekstu K. Patchena (1966)
Piano Pieces (1966–1968)
Gastrula na orkiestrę (1968)
The Sword of Orion na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, 4 metronomy i 32 instrumenty perkusyjne (1970)
Star Clusters, Nebulae and Places in Devon na chór i instrumenty dęte (1971)
Sad and Lonely Faces na głos i 6 fortepianów (1972)
Pancakes with Butter Maple Syrup and Bacon, and the TV Weatherman na kwintet dęty (1973)
Star’s End na instrumenty rockowe i orkiestrę (1974)
Twelve Hours of Sunset na chór i orkiestrę (1974)
The Odyssey na sopran, głosy dziewczęce, instrumenty i elektronikę (1976)
Requiem na sopran, chór i orkiestrę (1980)
Alleluia timpanis na orkiestrę (1981)
Symphony for 12 Musicians (1982)
Sun Paints Rainbows on the Vast Waves na orkiestrę (1982)
Symphony no. 2 na orkiestrę symfoniczną (1985)
Seascapes na orkiestrę (1986)
Into Thy Wondrous House na chór i orkiestrę (1987)
The Transfiguration na orkiestrę (1988)
Frameworks na orkiestrę (1990)
Plymouth Town na orkiestrę (1992)
Allison’s Concerto na trąbkę i smyczki (1993)
I am going home with thee na sześć głosów żeńskich i smyczki (1993)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 56–57. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 68–69. ISBN 978-0-19-957854-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Harris M. Lentz III: Obituaries in the Performing Arts, 2011. Jefferson: McFarland & Company, 2012, s. 26–27. ISBN 978-0-7864-6994-9.
↑ ^a ^b Howard Maxford: Hammer Complete: The Films, the Personnel, the Company. Jefferson: McFarland & Company, 2019, s. 44. ISBN 978-1-4766-7007-2.
↑ ^a ^b Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 222. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b The Hutchinson Concise Dictionary of Music. London: Routledge, 2014, s. 58. ISBN 1-57958-178-1.
↑ Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 87. ISBN 978-83-01-13410-5.

[harvard-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 56–57. ISBN 0-674-37299-9.

[oxford-2] The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 68–69. ISBN 978-0-19-957854-2.

[obituaries-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Harris M. Lentz III: Obituaries in the Performing Arts, 2011. Jefferson: McFarland & Company, 2012, s. 26–27. ISBN 978-0-7864-6994-9.

[hammer-4] Howard Maxford: Hammer Complete: The Films, the Personnel, the Company. Jefferson: McFarland & Company, 2019, s. 44. ISBN 978-1-4766-7007-2.

[encmuz-5] Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 222. ISBN 83-224-0113-2.

[hutchinson-6] The Hutchinson Concise Dictionary of Music. London: Routledge, 2014, s. 58. ISBN 1-57958-178-1.

[chodkowski-7] Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 87. ISBN 978-83-01-13410-5.

[1]

Albumy studyjne	Tubular Bells Hergest Ridge The Orchestral Tubular Bells Ommadawn Incantations Platinum QE2 Five Miles Out Crises Discovery The Killing Fields Islands Earth Moving Amarok Heaven’s Open Tubular Bells II The Songs of Distant Earth Voyager Tubular Bells III Guitars The Millennium Bell Tres Lunas Tubular Bells 2003 Light + Shade Music of the Spheres Man on the Rocks Return to Ommadawn
Albumy koncertowe	Exposed
Single	„Mike Oldfield's Single” „Don Alfonso” „In Dulci Jubilo” „Portsmouth” „William Tell Overture” „Cuckoo Song” „Guilty” „Blue Peter” „Arrival” „Sheba / Wonderful Land” „Five Miles Out” „Family Man” „Mistake” „Moonlight Shadow” „Shadow on the Wall” „Crime of Passion” „To France” „Tricks of the Light” „Étude” „Pictures in the Dark” „Shine” „In High Places” „Islands” „The Time Has Come” „Magic Touch” „Flying Start” „Earth Moving” „Innocent” „(One Glance Is) Holy” „Heaven’s Open” „Sentinel” „Tattoo” „The Bell” „Hibernaculum” „Let There Be Light” „Women of Ireland XXV” „Man in the Rain” „Far Above the Clouds” „To Be Free” „Thou Art in Heaven” „Spheres”
Wideografia	Exposed The Essential Live Live at Montreux The Wind Chimes Tubular Bells II: The Performance Live at Edinburgh Castle Elements Tubular Bells III Premiere Performance The Art in Heaven Concert
Inne media	MusicVR Tres Lunas Maestro
Powiązania	Barefoot Kevin Ayers The Sallyangie Pekka Pohjola Sally Oldfield Maggie Reilly Anita Hegerland Simon Phillips David Bedford Terry Oldfield