Dali (Junnan)

Dali
大理
	; Widok na miasto
Państwo	Chiny
Prowincja	Junnan
Prefektura	Dali
Populacja (2010); • liczba ludności	; 137 969
Nr kierunkowy	0872
Kod pocztowy	671000
Tablice rejestracyjne	云L
	Położenie na mapie Junnanu Dali
	Położenie na mapie Chin Dali
	25°42′N 100°09′E/25,700000 100,150000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Dali (chiń. 大理; pinyin Dàlǐ) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodnich Chinach, w prowincji Junnan, nad jeziorem Er Hai, około 250 km na północny wschód od stolicy prowincji, Kunming, siedziba prefektury autonomicznej Dali. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 137 969^[1], z czego dużą część stanowili przedstawiciele mniejszości narodowej Bai.

Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Dali.

Historia

Miasto zostało zbudowane w połowie VIII wieku przez Piluoge, władcę państwa Nanzhao; Chińczycy nazywali je wówczas Longweicheng. Po zajęciu regionu przez Mongołów pod koniec XIII wieku miasto było punktem kontroli celnej i poboru podatków; funkcjonowało wtedy pod różnymi nazwami, m.in. Longweiguan, Huweiguan i Xiaguan. Stało się ważnym miastem handlowym i centrum transakcji pomiędzy chińskimi kupcami i przedstawicielami okolicznych mniejszości narodowych.

W XIX wieku głównym przedmiotem sprzedaży stała się herbata pochodząca z pobliskich plantacji. Pod względem handlu herbatą miasto ustępowało w tym okresie tylko miejscowości Pu’er. Na początku XX wieku rozwinął się przemysł herbaciany. Do rozwoju miasta znacznie przyczyniło się także wybudowanie Drogi Birmańskiej podczas trwania drugiej wojny chińsko-japońskiej (1937–45).

Miasto Dali powstało w 1983 roku z połączenia powiatu Dali z miastem Xiaguan^[2].

Gospodarka

Miasto stanowi ośrodek turystyki^[2], wydobycia marmuru i węgla kamiennego, a także przemysłu maszynowego, ceramicznego, włókienniczego i spożywczego^[3].

Turystyka

Miasto częściowo otoczone średniowiecznym murem z bramami na południowym i północnym krańcu. Jedną z głównych jego atrakcji są kawiarnie oraz lokalne święta związane z wierzeniami mieszkających tu mniejszości, np. Festiwal Pochodni, odbywający się 24 dnia szóstego miesiąca księżycowego czy Targi Trzeciego Księżyca odbywające się w kwietniu lub maju (15 dnia trzeciego miesiąca księżycowego)^[4]^[5].

Dali znane jest również z wyrobów z wydobywanego w pobliskich górach dalijskiego marmuru oraz z batiku. Na straganach sprzedaje się zarówno narzędzia codziennego użytku, jak i ozdoby wykonane z marmuru. Lokalnym specjałem gastronomicznym są ryby z jeziora Er Hai: shaguoyu – smażona i dodatkowo duszona ryba z suszonymi warzywami w kwaśnym wywarze oraz youdeyu – zapiekanka z małych tłustych szprotek i tofu^[4].

Przypisy

↑ Dali. World Gazetteer. [dostęp 2011-01-03]. (ang.).
↑ ^a ^b Dali, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-01-06] (ang.).
↑ Dali, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-01-03] .
↑ ^a ^b Praca zbiorowa: Przewodnik Pascala: Chiny. Bielsko-Biała: Pascal, 2006, s. 586–590. ISBN 83-7304-657-7.
↑ Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia: Chiny. Warszawa: Hachette, 2009, s. 386–388. ISBN 978-83-7575-656-2.

[1] Dali. World Gazetteer. [dostęp 2011-01-03]. (ang.).

[Britannica-2] Dali, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-01-06] (ang.).

[3] Dali, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-01-03] .

[Pascal-4] Praca zbiorowa: Przewodnik Pascala: Chiny. Bielsko-Biała: Pascal, 2006, s. 586–590. ISBN 83-7304-657-7.

[5] Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia: Chiny. Warszawa: Hachette, 2009, s. 386–388. ISBN 978-83-7575-656-2.

[1]