Désiré Defauw
 Od lewej: Desiré Defauw, Peter Béique (impresario) i Camillien Houde (burmistrz Montrealu) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania | |
Désiré Defauw (ur. 5 września 1885 w Gandawie, zm. 25 lipca 1960 w Gary)[1] – amerykański dyrygent i skrzypek pochodzenia belgijskiego. W latach 1943–1947 był dyrektorem muzycznym Chicagowskiej Orkiestry Symfonicznej[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował grę na skrzypcach u Johana Smita w Conservatoire royal de Gand. Od 1900 dawał koncerty solowe. W latach 1906–1909 był koncertmistrzem New Symphony Orchestra of London, gdzie współpracował z Leopolden Stokowskim[1][3]. W 1914 założył w Londynie Allied Quartet wykonujący głównie muzykę współczesną[1][3]. Występował jako gościnny dyrygent z Filharmonią Berlińską, a także z orkiestrami w Wiedniu, Rzymie, Madrycie, Moskwie, Leningradzie i Budapeszcie[2].
Po powrocie do Belgii objął stanowisko dyrektora Concerts du Conservatoire, czołowej orkiestry belgijskiej[2]. Był profesorem dyrygentury w Konserwatorium Brukselskim[1][2]. W 1937 założył Orchestra National de Belgique[2].
Pod koniec lat 30. zadebiutował w USA, dyrygując gościnnie NBC Symphony Orchestra[1][2]. W 1940 otrzymał stanowisko stałego dyrygenta Société des Concerts Symphoniques w Montrealu. W latach 1943–1947 był dyrektorem muzycznym Chicagowskiej Orkiestry Symfonicznej[1][2], którą prowadził przez cztery sezony, bez większego sukcesu[1]. W reperuarze Chicagowskiej Orkiestry znalazły się wtedy utwory współczesnych kompozytorów, w tym Samuela Barbera, Ernesta Blocha, Johna A. Carpentera, George’a W. Chadwicka, Aarona Coplanda, Edwarda Elgara, Karla Goldmarka, Dariusa Milhauda, Jeana Sibeliusa, Williama Waltona i Petera Warlocka[2].
W 1950 Defauw przyjął stanowisko dyrygenta i dyrektora muzycznego Gary Symphony Orchestra, na którym pozostał do emerytury w 1958[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Arthur Jacobs, Defauw, Désiré, Oxford Music Online. Grove Music Online, 20 stycznia 2001, DOI: 10.1093/gmo/9781561592630.article.07383, via Oxford University Press [dostęp 2021-05-10] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Désiré Defauw [online], Rosenthal Archives of the Chicago Symphony Orchestra, PDF [dostęp 2021-05-10] (ang.).
- ↑ a b Désiré Defauw (Conductor) [online], Bach Cantatas Website [dostęp 2021-05-10] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Désiré Defauw w bazie AllMusic (ang.)
- Désiré Defauw w bazie Discogs.com (ang.)
- Dyskografia Désiré’a Defauwa w bazie MusicBrainz (ang.)