Czerwik żagwiowy

**Czerwik żagwiowy**
	Cis boleti
	(Scopoli, 1763)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	czerwikowate
Podrodzina	Ciinae
Rodzaj	Cis
Gatunek	czerwik żagwiowy
Synonimy
	Dermestes boleti Scopoli, 1763; Cis armicollis Roubal, 1937; Ptinus boletorum Marsham, 1802; Cis latior Fie, 1934; Cis minor Mellié, 1848; Cis obliteratus Mellié, 1848; Dermestes picipes Fabricius, 1787; Cis pruinosus Motschulsky, 1861;
	Dermestes boleti Scopoli, 1763; Cis armicollis Roubal, 1937; Ptinus boletorum Marsham, 1802; Cis latior Fie, 1934; Cis minor Mellié, 1848; Cis obliteratus Mellié, 1848; Dermestes picipes Fabricius, 1787; Cis pruinosus Motschulsky, 1861;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Czerwik żagwiowy (Cis boleti) – gatunek chrząszcza z rodziny czerwikowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1763 roku przez Giovaniego Antonia Scopoliego pod nazwą Dermestes boleti^[1].

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 2,8 do 4 mm, ubarwiony brązowawo z brązowawoczarnymi pokrywami. Przedplecze ma przynajmniej o ⅓ szersze niż długie, o szeroko spłaszczonych brzegach bocznych i powierzchni porośniętej nieregularnie rozmieszczonymi, dość grubymi łuskami. U samca na pierwszym widocznym sternicie odwłoka znajduje się znak położony w odległości co najwyżej jednej swojej średnicy od krawędzi tylnej^[2].

Ekologia i występowanie

Żeruje na grzybach nadrzewnych z rodzajów gmatwek Daedalea, blaszkowiec Lenzites, wrośniak Trametes i żagiew Polyporus. Poza hubami imagines spotyka się także w butwiejącym drewnie, przegrzybiałej ściółce, pod korą i wśród mchów^[3].

Gatunek palearktyczny, w Europie znany z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Grecji oraz europejskiej części Rosji, w Afryce Północnej z Algierii, a w Azji zaś z Gruzji, Azerbejdżan, Iranu, Mongolii, dalekowschodniej części Rosji, chińskiego Syczuanu oraz japońskiej wyspy Hokkaido^[1]. W Europie na południu zasiedla góry, nie sięgając Morza Śródziemnego. Na północy znane są stanowiska za kołem podbiegunowym^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b J. Jelínek: Ciidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 5. Tenebrionoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2008, s. 55-62.
↑ Mike Hackston: Key for the identification of British Ciidae. Adapted from Joy (1932). [dostęp 2017-02-05].
↑ ^a ^b Cis boleti. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2017-02-05].

[cpc-1] J. Jelínek: Ciidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 5. Tenebrionoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2008, s. 55-62.

[key-2] Mike Hackston: Key for the identification of British Ciidae. Adapted from Joy (1932). [dostęp 2017-02-05].

[biomap-3] Cis boleti. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2017-02-05].

[1]