Chwała, sława, wszelka cześć

Chwała, sława, wszelka cześć – incipit XV-wiecznego hymnu procesyjnego^[1], będącego anonimowym polskim przekładem łacińskiej pieśni pasyjnej Teodulfa z Orleanu Hymnus pro die Dominica Palmarum^[2].

Tekst, składający się z 24 wersów (6 strof po 4 wersy) ogłosił po raz pierwszy Wacław Aleksander Maciejowski w 1839 r. (tom II Pamiętników o dziejach, piśmiennictwie i prawodawstwie Słowian). W 1884 r. Wilhelm Bruchnalski opublikował artykuł O źródłach niektórych utworów poetycznych XV i XVI w. ("Przegląd Powszechny", tom IV), w którym zawarł dokładniejszy opis tekstu^[2].

Pod koniec XIX w. rękopis zaginął^[2].

Zobacz też

średniowieczne polskie pieśni pasyjne

Przypisy

↑ Teresa Michałowska: Średniowiecze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 370. ISBN 83-01-13842-4.
↑ ^a ^b ^c Mirosław Korolko: Średniowieczna pieśń religijna polska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 23. ISBN 83-04-00737-1.

[michal-1] Teresa Michałowska: Średniowiecze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 370. ISBN 83-01-13842-4.

[korolko-2] Mirosław Korolko: Średniowieczna pieśń religijna polska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980, s. 23. ISBN 83-04-00737-1.

[1]