Przejdź do zawartości

Chrysuronia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrysuronia
Bonaparte, 1850[1]
Ilustracja
Szmaragdzik złotosterny (Ch. oenone)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Trochilini

Rodzaj

Chrysuronia

Typ nomenklatoryczny

Ornismia oenone Lesson, 1832

Synonimy
Gatunki

10 gatunków – zobacz opis w tekście

Chrysuroniarodzaj ptaków z podrodziny kolibrów (Trochilinae) w obrębie rodziny kolibrowatych (Trochilidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Kostaryce, Panamie, Kolumbii, Wenezueli, na Trynidadzie i Tobago, w Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Brazylii, Ekwadorze, Peru, Boliwii, Paragwaju i Argentynie[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 8–12,5 cm; masa ciała samców 3–6,8 g, samic 3–6,4 g[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1850 roku francuski zoolog Charles-Lucien Bonaparte w publikacji własnego autorstwa poświęconej przeglądowi rodzajów ptaków[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) szmaragdzik złotosterny (Ch. oenone)[9].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Chrysuronia: gr. χρυσος khrusos ‘złoto’; ουρα oura ‘ogon’[10].
  • Agyrtria: gr. αγυρτρια agurtria ‘kolekcjoner, zbieracz’, od αγειρω ageirō ‘zbierać’[11]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Trochilus versicolor Vieillot, 1818[12].
  • Eucephala: gr. ευκεφαλος eukephalos ‘z ładną głową’, od ευ eu ‘ładny’; κεφαλη kephalē ‘głowa’[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Trochilus grayi De Lattre & Bourcier, 1846.
  • Lepidopyga: łac. lepidus ‘schludny, elegancki, przyjemny’, od lepos, leporis ‘urok’; gr. πυγη pugē ‘kuper’[14]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Trochilus goudoti Bourcier, 1843[15].
  • Ulysses: w mitologii greckiej Ulisses (łac. Ulysses, Ulixes) był królem Itaki podczas oblężenia Troi, którego przygody stały się kanwą Odysei Homera[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Trochilus grayi De Lattre & Bourcier, 1846.
  • Arena: Punta Arenas, Kostaryka, od hiszp. arena ‘piasek’, od łac. arena lub harena ‘piasek’ (por. w mitologii greckiej Arene była córką Ojbalosa, żoną Afareusa, króla Mesenii, i szwagierką Leukipposa)[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Arena boucardi Mulsant, 1877.
  • Arenella: rodzaj Arena Mulsant & E. Verreaux, 1878; łac. przyrostek zdrabniający -ella[18].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[19]:

  1. Młodszy homonim Arena Fauvel, 1862 (Coleoptera).
  2. Nowa nazwa dla Arena Mulsant & E. Verreaux, 1878.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 75. (łac.).
  2. Reichenbach 1854 ↓, s. 4, 6, 10.
  3. Reichenbach 1854 ↓, s. 4, 10.
  4. H.G.L. Reichenbach: Trochilinarum enumeratio, ex affinitate naturali reciproca primum ducta provisoria. Lipsiae: Friedericum Hofmeister, 1855, s. 7. (łac.).
  5. É. Mulsant & E. Verreaux: Histoire naturelle des oiseaux-mouches, ou, Colibris constituant la famille des trochilidés. Cz. 2. Lyon: Au Bureau de la Société Linnéenne, 1876, s. 41. (fr.).
  6. É. Mulsant & E. Verreaux: Histoire naturelle des oiseaux-mouches, ou, Colibris constituant la famille des trochilidés. Cz. 4. Lyon: Au Bureau de la Société Linnéenne, 1877, s. 193. (fr.).
  7. E. Simon: Histoire naturelle des "Trochilidae" (synopsis et catalogue). Paris: L. Mulo, 1921, s. 331. (fr.).
  8. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Hummingbirds (Trochilidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.trochi1.01 [dostęp 2024-08-16] (ang.), Chrysuronia, Amazilia boucardi. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. Gray 1855 ↓, s. 23.
  10. The Key to Scientific Names, Chrysuronia [dostęp 2020-03-31].
  11. The Key to Scientific Names, Agyrtria [dostęp 2020-03-31].
  12. Gray 1855 ↓, s. 139.
  13. The Key to Scientific Names, Eucephala [dostęp 2020-03-31].
  14. The Key to Scientific Names, Lepidopyga [dostęp 2020-03-31].
  15. R. Ridgway. The birds North and Middle America: a descriptive catalogue higher groups, genera, species, and subspecies of birds known to occur in North America, from the Arctic lands to the Isthmus of Panama, the West Indies and other islands of the Caribbean Sea, and the Galapagos Archipelago. „Bulletin of the United States National Museum”. 50 (5), s. 537, 1911. (ang.). 
  16. The Key to Scientific Names, Ulysses [dostęp 2020-03-31].
  17. The Key to Scientific Names, Arena [dostęp 2024-08-16].
  18. The Key to Scientific Names, Arenella [dostęp 2024-08-16].
  19. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Trochilini Vigors, 1825 (wersja: 2024-06-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-08-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]