Przejdź do zawartości

Christoph Sumann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christoph Sumann
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1976
Judenburg

Klub

Union SV Frojach

Wzrost

181 cm

Debiut w PŚ

7.12 2000, Anterselva (19. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

7.12 2000, Anterselva
(19. miejsce – sprint)

Pierwsze podium w PŚ

21.12 2001, Osrblie
(1. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Vancouver 2010 b. pościgowy
srebro Vancouver 2010 sztafeta
brąz Soczi 2014 sztafeta
Mistrzostwa świata
srebro Pjongczang 2009 b.masowy
srebro Pjongczang 2009 sztafeta
brąz Hochfilzen 2005 sztafeta
brąz Chanty-Mansyjsk 2011 b.indywidualny
Puchar Świata
2. miejsce
2009/2010
Puchar Świata (Bieg pościgowy)
Mała kryształowa kula
2009/2010
Puchar Świata (Bieg masowy)
2. miejsce
2006/2007
3. miejsce
2008/2009
Puchar Świata (Sprint)
3. miejsce
2009/2010
Strona internetowa

Christoph Sumann (ur. 19 stycznia 1976 w Judenburgu) – austriacki biathlonista i biegacz narciarski, trzykrotny medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową zaczynał od biegów narciarskich. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 4 grudnia 1993 roku w Tauplitz, gdzie zajął 97. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. W 1994 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Breitenwang, zajmując siódme miejsce w sztafecie i 15. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, zajmując między innymi siódme miejsce na dystansie 30 km stylem dowolnym podczas mistrzostw świata juniorów w Asiago w 1996 roku.

W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutował 11 stycznia 1997 roku w Hakubie, zajmując 30. miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Nigdy nie stanął na podium zawodów tego cyklu, był jednak dwukrotnie czwarty w sprincie stylem dowolnym: 27 grudnia 1998 roku w Garmisch-Partenkirchen i dzień później w Engelbergu. Walkę o podium przegrywał kolejno z Arim Palolahtim z Finlandii i Patrikiem Mächlerem ze Szwajcarii. W klasyfikacji generalnej najwyżej uplasował się w sezonie 1997/1998, kiedy zajął 56. pozycję.

Mistrzostwa świata w Trondheim w 1997 roku były jego debiutem na imprezach tej rangi. Zajął tam 34. miejsce w biegu 30 km stylem dowolnym, a rywalizacji na dystansie 50 km techniką klasyczną nie ukończył. Wystąpił także na mistrzostwach świata w Lahti cztery lata później, gdzie był dziewiąty w sprincie stylem dowolnym. W biegach startował do końca sezonu 2001/2002.

Od 2000 roku zaczął starty w biathlonie. W Pucharze Świata w biathlonie zadebiutował 7 grudnia 2000 roku w Anterselvie, zajmując 19. miejsce w sprincie. Ponownie już debiucie zdobył więc pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 21 grudnia 2001 roku w Osrblie, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. Wyprzedził tam Szweda Henrika Forsberga oraz Andrija Deryzemlę z Ukrainy. W kolejnych startach jeszcze 16 razy stawał na podium, odnosząc przy tym sześć zwycięstw: 20 stycznia 2007 roku w Pokljuce i 16 marca 2013 roku w Chanty-Mansyjsku wygrał biegi pościgowe, 21 stycznia 2007 roku w Pokljuce i 11 stycznia 2009 roku w Oberhofie triumfował w biegach masowych, 21 grudnia 2001 roku w Osrblie był najlepszy w sprincie, a 17 grudnia 2009 roku w Pokljuce wygrał bieg indywidualny. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2009/2010, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Emilem Hegle Svendsenem z Norwegii. W tym sezonie był też najlepszy w klasyfikacji biegu pościgowego i trzeci w klasyfikacji sprintu. Ponadto w sezonie 2006/2007 był drugi, a w sezonie 2008/2009 trzeci w klasyfikacji biegu masowego.

Pierwszy medal w karierze zdobył w 2005 roku, kiedy wspólnie z Danielem Mesotitschem, Friedrichem Pinterem i Wolfgangiem Rottmannem zajął trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Hochfilzen. Kolejne medale wywalczył na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Pjongczangu. Najpierw zajął drugie miejsce w biegu masowym, plasując się między swoim rodakiem - Dominikiem Landertingerem a Rosjaninem Iwanem Czeriezowem. Dzień później razem z Mesotitschem, Landertinger i Simonem Ederem był drugi w sztafecie. Wywalczył też brązowy medal w biegu indywidualnym podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku w 2011 roku. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Tarjei Bø z Norwegii i Rosjanin Maksim Maksimow.

W 2002 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie zajął 22. miejsce w biegu indywidualnym, szóste w sztafecie, a rywalizacji w sprincie nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie był między innymi siódmy w biegu pościgowym i dziewiąty w biegu masowym. Największe sukcesy osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, zdobywając dwa medale. Sztafeta Austrii w składzie Simon Eder, Daniel Mesotitsch, Dominik Landertinger i Christoph Sumann zajęła drugie miejsce, ulegając tylko Norwegom. Ponadto w biegu pościgowym również wywalczył srebrny medal, rozdzielając Björna Ferry'ego ze Szwecji i Francuza Vincenta Jay. Był to pierwszy w historii złoty medal olimpijski dla Austrii w tej konkurencji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie Austriacy zajęli trzecie miejsce w sztafecie. W startach indywidualnych najlepszy wynik osiągnął w biegu pościgowym, który ukończył na dwunastej pozycji.

Osiągnięcia w biathlonie

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2002 Salt Lake City 22. DNF nd. 6. nd.
2006 Turyn 15. 7. 9. 17. nd.
2010 Vancouver 8. 12. 2. 4. 2. nd.
2014 Soczi 24. 20. 12. 27. 3. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2001 Pokljuka 12. 24. 8. nd.
2002 Oslo nd. nd. nd. 14. nd. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 10. 8. 10. 29. 8. nd.
2004 Oberhof 66. 53. DNF 9. nd.
2005 Hochfilzen 42. 3. nd.
2007 Anterselva 11. 30. 15. 7. 6.
2008 Östersund 22. 24. 17. 18. 4.
2009 Pjongczang 17. DNF 2. 2.
2011 Chanty-Mansyjsk 3. 27. 22. 27. 12. 9.
2012 Ruhpolding 43. 41. 42. 5. 21.
2013 Nové Město 5.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2000/2001 58.
2001/2002 18.
2002/2003 15.
2003/2004 40.
2004/2005 47.
2005/2006 16.
2006/2007 9.
2007/2008 32.
2008/2009 6.
2009/2010 2.
2010/2011 8.
2011/2012 35.
2012/2013 34.

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Pudła Czas biegu Przypisy
1. 21 grudnia 2001 Słowacja Osrblie Sprint na 10 km 0+0 28:18,1
2. 20 stycznia 2007 Słowenia Pokljuka Bieg pościgowy na 12,5 km 1+0+0+0 34:25,9
3. 21 stycznia 2007 Słowenia Pokljuka Bieg masowy na 15 km 0+0+0+0 38:24,1
4. 11 stycznia 2009 Niemcy Oberhof Bieg masowy na 15 km 1+0+1+0 38:11,9
5. 17 grudnia 2009 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 20 km 0+0+0+1 52:19,8
6. 16 marca 2013 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg pościgowy na 12,5 km 0+0+0+0 34:47,9

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 21 grudnia 2001 Słowacja Osrblie Sprint na 10 km 1. 0+0 28:18,1
2. 14 stycznia 2007 Niemcy Ruhpolding Bieg masowy na 15 km 3. 0+0+0+1 41:47,5 +49,4 Ole Einar Bjørndalen
3. 20 stycznia 2007 Słowenia Pokljuka Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 1+0+0+0 34:25,9
4. 21 stycznia 2007 Słowenia Pokljuka Bieg masowy na 15 km 1. 0+0+0+0 38:24,1
5. 11 stycznia 2009 Niemcy Oberhof Bieg masowy na 15 km 1. 1+0+1+0 38:11,9
6. 21 lutego 2009 Korea Południowa Pjongczang Bieg masowy na 15 km 2. 2+0+0+1 38:41,4 +8,9 Dominik Landertinger
7. 13 marca 2009 Kanada Vancouver Sprint na 10 km 3. 0+0 24:46,0 +39,5 Lars Berger
8. 26 marca 2009 Rosja Chanty-Mansyjsk Sprint na 10 km 3. 0+0 26:18,4 +27,3 Arnd Peiffer
9. 28 marca 2009 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+2+0 33:21,1 +23,8 Emil Hegle Svendsen
10. 3 grudnia 2009 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+1 53:33,2 +49,5 Emil Hegle Svendsen
11. 17 grudnia 2009 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+1 52:19,8
12. 16 lutego 2010 Kanada Whistler Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+1+1 33:54,9 +16,5 Björn Ferry
13. 18 marca 2010 Norwegia Holmenkollen Sprint na 10 km 3. 0+0 26:17,5 +9,4 Martin Fourcade
14. 21 marca 2010 Norwegia Holmenkollen Bieg masowy na 15 km 2. 2+0+0+1 40:36,4 +26,3 Iwan Czeriezow
15. 8 marca 2011 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+1 49:15,4 +45,5 Tarjei Bø
16. 1 grudnia 2012 Szwecja Östersund Sprint na 10 km 3. 0+1 25:35,2 +24,8 Jean-Philippe Leguellec
17. 16 marca 2013 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+0+0 34:47,9

Osiągnięcia w biegach narciarskich

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
34. 21 lutego 1997 Norwegia Trondheim 30 km stylem dowolnym 1:06:28,2 +3:45,9 Rosja Aleksiej Prokurorow
DNF 2 marca 1997 Norwegia Trondheim 50 km stylem klasycznym 2:16:37,5 - Finlandia Mika Myllylä
9. 21 lutego 2001 Finlandia Lahti Sprint stylem dowolnym 3:14,1 - Norwegia Tor Arne Hetland
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik Strata Zwycięzca
15. 26 stycznia 1994 Austria Breitenwang 10 km stylem klasycznym 28:36,5 +1:08,1 Rosja Grigorij Gutnikow
7. 28 stycznia 1994 Austria Breitenwang Sztafeta 4x10 km[1] 1:55:55,6 +4:10,5  Japonia
30. 1 marca 1995 Szwecja Gällivare 10 km stylem klasycznym 27:26,1 +1:53,8 Rosja Roman Mironow
11. 3 marca 1995 Szwecja Gällivare Sztafeta 4x10 km[2] 1:51:54 +1:59  Włochy
18. 5 marca 1995 Szwecja Gällivare 30 km stylem dowolnym 1:22:35,2 +3:35,7 Włochy Pietro Broggini
34. 31 stycznia 1996 Włochy Asiago 10 km stylem klasycznym 27:42,8 +1:55,8 Szwecja Per Elofsson
13. 2 lutego 1996 Włochy Asiago Sztafeta 4x10 km[3] 1:50:39,4 +34,2  Rosja
7. 4 lutego 1996 Włochy Asiago 30 km stylem dowolnym 1:33:18,9 +4:49,4 Włochy Fabio Santus

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]

Sumann nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Markus Moser, Christian Hoffmann, Enrico Rieder, Christoph Sumann
  2. Skład drużyny: Martin Tauber, Daniel Mesotitsch, Thomas Stöggl, Christoph Sumann
  3. Skład drużyny: Daniel Mesotitsch, Marc Mayer, Christoph Sumann, Thomas Stöggl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]