Przejdź do zawartości

Chodorówka Nowa (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chodorówka Nowa
Nowa Chodorówka
gromada
1954–1973
Ilustracja
Chodorówka Nowa widoczna od północy
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

1954–61: sokólski
1961–72: dąbrowski

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Chodorówka Nowa / Nowa Chodorówka

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

7

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

16

brak współrzędnych

Chodorówka Nowa (pod koniec Nowa Chodorówka[1]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[2] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[3], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[4][5].

Gromadę Chodorówka Nowa z siedzibą GRN w Chodorówce Nowej utworzono – jako jedną z 8759 gromad[4] – w powiecie sokólskim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 22/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[6] Chodorówka Nowa, Krzywa, Dubasiewszczyzna, Chodorówka Stara, Trzyrzecze, Dryga i Nowe Stojło ze zniesionej gminy Suchowola w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

31 grudnia 1959 do gromady Chodorówka Nowa przyłączono wieś Skindzierz ze zniesionej gromady Zagórze oraz wieś Kizielany ze zniesionej gromady Krasne[9].

31 grudnia 1961 roku gromadę przyłączono do powiatu dąbrowskiego[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 234)
  2. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  4. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  5. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  6. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  7. Uchwała Nr 22/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu sokólskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  8. Uchwała Nr XXXIX/130/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sokółce z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 39)
  9. 12/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 58)
  10. Dz.U. z 1961 r. nr 51, poz. 284
  11. Obwieszczenie Wydziału Organizacyjno-Prawnego Prezydium WRN w Białymstoku z dnia 26 listopada 1971 r. w sprawie podziału administracyjnego województwa białostockiego – stan na dzień 1 stycznia 1972 r.(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 234)