Bronisław Onufry Kopczyński

Bronisław Onufry Kopczyński
Data i miejsce urodzenia	10 września 1916 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1943 ; Majdanek
Zawód	kompozytor, dyrygent, poeta

Bronisław Onufry Kopczyński, często jako Onufry Bronisław Kopczyński, ps. Stefan Barwiński, Adam, ps. muzyczne Lech Kobron, Sławomir Bronicz (ur. 10 września 1916^[1] w Warszawie, zm. 5 kwietnia 1943 na Majdanku) – polski muzyk (kompozytor, dyrygent), poeta, krytyk, publicysta związany z narodową demokracją, założyciel i pierwszy redaktor konspiracyjnego czasopisma Sztuka i Naród.

Życiorys

Syn znanego malarza Bronisława Kopczyńskiego, absolwent Konserwatorium Warszawskiego (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina), uczeń m.in. Waleriana Bierdiajewa, matura w 1934 r.

Przed II wojną światową związany z RNR–Falanga: redaktor czasopisma Ruch Kulturalny, kierownik POAK (Polska Organizacja Akcji Kulturalnej, stowarzyszenie zajmujące się propagowaniem polskiej kultury wśród szerokich mas społeczeństwa, postulujące oczyszczenie tejże kultury z wpływów obcych, zwłaszcza żydowskich)^[2].

W okresie okupacji hitlerowskiej członek konspiracyjnej organizacji polityczno-wojskowej Konfederacja Narodu (w 1942 r. scalonej z ZWZ-AK), w której kierował pionem kulturowym. Twórca i pierwszy redaktor naczelny miesięcznika Sztuka i Naród (od wiosny 1942 r. do swojego aresztowania).

Jako kompozytor Bronisław Onufry Kopczyński był autorem kilkudziesięciu utworów, głównie piosenek i kantat. Najbardziej znanym dziełem muzycznym Kopczyńskiego jest pieśń Uderzeniowych Batalionów Kadrowych: "Wymarsz Uderzenia" ("A jeśli będzie wiosna").

Aresztowany przez gestapo w nocy z 8 na 9 stycznia 1943 r., wywieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku, gdzie zmarł 5 kwietnia 1943 r.

Wybrane publikacje

Onufry Bronisław Kopczyński, Narodowa Rewolucja Kulturalna, "Ruch Młodych", 1936, nr 11, s. 25.
Onfury Bronisław Kopczyński, Wytyczne narodowo-radykalnej polityki kulturalno-oświatowej, "Przełom", 1938, nr 2, s. 13.

Zobacz też

Przypisy

↑ W 1917 według publikacji: Stanisław Ozimek, Film polski w wojennej potrzebie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974, s. 157.
↑ Według działaczy POAK "...wszystko jest w życiu duchowym Polski małe, zepsute, zażydzone. Literatura i prasa, malarstwo i muzyka, architektura i teatr, radio i film..." (arch.)

Bibliografia

Arkadiusz Meller, Onufry Bronisław Kopczyński, w: Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955. Słownik biograficzny, tom I (redakcja naukowa Wojciech Muszyński, Jolanta Mysiakowska-Muszyńska), Warszawa 2010, s. 166–168 (z fotografią)

Linki zewnętrzne

Czyn użyteczny. 1, Synteza jutra / Onufry Bronisław Kopczyński. - Warszawa, 1935.
Trzech chłopców : walc - piosenka / muzyka i słowa Sławomir Bronicz [pseud.]. - Warszawa, 1942.
Tak samo nudzę się jak ty : slow-fox / muzyka i słowa Sławomir Bronicz. - Warszawa, 1936.

[1] W 1917 według publikacji: Stanisław Ozimek, Film polski w wojennej potrzebie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974, s. 157.

[2] Według działaczy POAK "...wszystko jest w życiu duchowym Polski małe, zepsute, zażydzone. Literatura i prasa, malarstwo i muzyka, architektura i teatr, radio i film..." (arch.)

[1]