Bodo Ramelow
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1956 |
|---|---|
| Premier Turyngii | |
| Okres |
od 4 marca 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Premier Turyngii | |
| Okres |
od 5 grudnia 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Bodo Ramelow (ur. 16 lutego 1956 w Osterholz-Scharmbeck[1]) – niemiecki polityk, handlowiec i działacz związkowy, deputowany do Bundestagu, w latach 2014–2020 i ponownie od 2020 premier Turyngii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia sprzedawca detaliczny, kształcił się w szkołach handlowych. Pracował w przedsiębiorstwie handlowym w Marburgu, następnie został etatowym działaczem związkowym w ramach HBV. W latach 90. był przewodniczącym tej organizacji w Turyngii[1][2].
Dołączył do postkomunistycznej PDS, z którą w 2007 współtworzył Die Linke[1]. W latach 1999–2005 z ramienia tego ugrupowania zasiadał w landtagu. Od 2001 był przewodniczącym frakcji poselskiej postkomunistów. W latach 2005–2009 sprawował mandat deputowanego do Bundestagu, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego klubu poselskiego Die Linke. Od 2009 ponownie wybierany do parlamentu Turyngii[2] (reelekcja 2014 i 2019).
5 grudnia 2014, po wyborach regionalnych i zawiązaniu koalicji z Socjaldemokratyczną Partią Niemiec i Zielonymi, został wybrany na nowego premiera Turyngii. Stał się pierwszym od czasu zjednoczenia Niemiec premierem kraju związkowego wywodzącym się z ugrupowania postkomunistycznego[3]. Po wyborach jego ugrupowanie zawarło porozumienie z dotychczasowymi partnerami, próbując utworzyć nowy rząd mniejszościowy. 5 lutego 2020 Bodo Ramelow nie uzyskał większości bezwzględnej w landtagu w dwóch głosowaniach, w trzecim głosowaniu przegrał z Thomasem Kemmerichem z FDP, kończąc urzędowanie na stanowisku premiera[4].
Wybór kandydata liberałów został uznany za niespodziewany i możliwy dzięki głosom posłów należących do znajdującej się w politycznej izolacji Alternatywy dla Niemiec[5][6]. Doprowadziło to do kryzysu politycznego. Już kolejnego dnia Thomas Kemmerich ogłosił rezygnację ze stanowiska[7]. 4 marca 2020 Bodo Ramelow ponownie został wybrany na premiera Turyngii[8]. W kadencji 2020–2021 był przewodniczącym Bundesratu[9].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2023)[10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Bodo Ramelow. bundestag.de. [dostęp 2016-11-02]. (niem.).
- ↑ a b Ministerpräsident des Freistaats Thüringen Bodo Ramelow. thueringen.de. [dostęp 2016-11-02]. (niem.).
- ↑ German state elects reform communist leader in historic shift. reuters.com, 5 grudnia 2014. [dostęp 2016-11-02]. (ang.).
- ↑ Far-right AfD kingmakers in German state election. dw.com, 5 lutego 2020. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
- ↑ Politisches Beben in Thüringen: Union fordert Neuwahlen. freiepresse.de, 5 lutego 2020. [dostęp 2020-03-04]. (niem.).
- ↑ Far-right AfD kingmakers in German state election. dw.com, 5 lutego 2020. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
- ↑ Germany AfD: Thuringia PM quits amid fury over far right. bbc.com, 6 lutego 2020. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
- ↑ Left party politician Bodo Ramelow wins key German state vote. dw.com, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
- ↑ Präsidentinnen und Präsidenten des Bundesrates seit 1949. bundesrat.de. [dostęp 2022-11-08]. (niem.).
- ↑ Ordensverleihung an Ministerpräsidenten. bundespraesident.de, 24 listopada 2023. [dostęp 2023-12-31]. (niem.).
|
