Przejdź do zawartości

Boca Chica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boca Chica
ilustracja
Państwo

 Dominikana

Prowincja

Santo Domingo

Powierzchnia

145,67 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


78 882[1]

Położenie na mapie Dominikany
Mapa konturowa Dominikany, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Boca Chica”
Ziemia18°27′14″N 69°36′23″W/18,453889 -69,606389

Boca Chicamiasto w Dominikanie, w prowincji Santo Domingo.

W 2010 roku liczba mieszkańców wyniosła 78 882[1].

Położone jest wzdłuż Bahía de Andrés nad Zatoka Andrés Morza Karaibskiego, około 30 km na wschód od Santo Domingo. Miasto znane z licznych obiektów turystyczno-rozrywkowych oraz prostytucji[2][3].

Boca Chica założył w roku 1779. W roku 1916 Juan Bautista Vicini Burgos założył plantacje cukru. W latach 50. XX wieku bogaci mieszkańcy stolicy budowali swoje rezydencje w małej wówczas osadzie rybackiej. W 1950 roku dyktator Rafael Leonidas Trujillo nakazał budowę nowoczesnego Hotelu Hamaca. W nim Trujillo przyznał azyl dla kubańskiego dyktatora Fulgencio Batisty. Hotel został zamknięty po zabójstwie Trujillo w maju 1961 roku i pozostawał opuszczony przez ponad dwadzieścia lat. Został ponownie otwarty na początku lat 90. XX wieku.

W latach 60. XX wieku powstało nadmorskie kąpielisko. W Boca Chica znajdują się dwie główne plaże: Boca Chica oraz Carbie. 8 km na zachód od miasta znajduje się Morski Park Narodowy La Caleta (Parque Nacional Submarino La Caleta), miejsce wykorzystywane do nurkowania w rafach koralowych[2]. Boca Chica ma dwie małe wyspy Los Pinos oraz La Matica i La Piedra.


10 km na zachód od miasta znajduje się Aeropuerto Internacional Las Américas. Ze stolicą oraz z San Pedro de Macorís połączone jest autostradą nr 3.

W mieście znajdują się kościoły rzymskokatolickie oraz obiekty religijne innych wspólnot: mormonów, Świadków Jehowy[4], adwentystów i zielonoświątkowców.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Vol. l. Informe general del Censo 2010. Oficina Nacional de Estadística. s. 35. [dostęp 2023-11-23]. (hiszp.).
  2. a b Christopher P. Baker: Przewodnik National Geographic Dominikana. Wydawnictwo G+J RBA Sp. z o.o.&Co. Sp. Kom., 2013, s. 92. ISBN 978-83-7596-445-5.
  3. In Dominican Republic seaside village, a virtual supermarket of sex. 2013-02-03.
  4. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2015-11-15].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]