Bitwa o Fort Duquesne

Bitwa o Fort Duquesne

wojna o panowanie w Ameryce Północnej
Brytyjska okupacja ruin Fortu Duquesne, ryc. Alfreda Wauda
Czas	14 września 1758
Miejsce	Pittsburgh
Terytorium	Prowincja Pensylwania
Wynik	zwycięstwo francuskie
Strony konfliktu
Wielka Brytania Francja
Dowódcy
James Grant François-Marie Le Marchand de Lignery
Siły
800 żołnierzy i milicji 500 milicji kanadyjskiej oraz Indian
Straty
104 zabitych[1]; 220 rannych[1]; 18 pojmanych 8 zabitych; 8 rannych[2]
Położenie na mapie Pittsburgha miejsce bitwy
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
Położenie na mapie Pensylwanii miejsce bitwy
40°26′29,86″N 80°00′39,40″W/40,441628 -80,010944

Bitwa o Fort Duquesne – starcie zbrojne, które stanowiło nieudaną próbę zajęcia francuskiego Fortu Duquesne przez elementy brytyjsko-amerykańskiej armii generała Johna Forbesa, podczas wojny o kolonie, będącej północnoamerykańskim frontem wojny siedmioletniej.

John Forbes miał łącznie około 6000 ludzi skoncentrowanych w Fort Cumberland w stanie Maryland, wliczając w to 2-tysięczny kontyngent wirgińskiej milicji stanowej przyprowadzony przez Jerzego Waszyngtona.

14 września 1758 roku major James Grant z 77 Regimentu Piechoty ruszył z 800 ludźmi na Fort Duquesne, jako część brytyjskiej inwazji na dolinę Ohio. Jego przeciwnik – De Lignery – zdający sobie sprawę z tych ruchów, wysyłał około 500 ludzi do utworzenia zasadzki. Otoczeni Szkoci walczyli zajadle, ale nieprzyzwyczajeni do taktyki stosowanej na północnoamerykańskim teatrze działań, zadawali niewielkie straty Francuzom. Grant wraz z 18 oficerami został wzięty do niewoli. Zabici żołnierze szkockiego regimentu zostali umieszczeni na palach, a ich kilty poniżej nich.

Pomimo że Francuzi odnieśli wielkie zwycięstwo, prawie zupełnie niszcząc 77 Highlander Regiment, de Lignery zrozumiał, iż jego słabe siły, stworzone w oparciu o kruche sojusze z miejscowymi plemionami, nie będą w stanie utrzymać Fort Duquesne wobec przeważających sił generała Forbesa. Francuzi utrzymywali Duquesne do 26 listopada, kiedy to wycofujący się garnizon spalił go. Wkraczający do ruin Brytyjczycy z przerażeniem natknęli się na makabryczne pale. W późniejszym czasie armia Anglo-Amerykańska odbudowała Fort Duquesne, nazywając go Fort Pitt na cześć ówczesnego premiera Williama Pitta.

• Ian K. Steele: Warpaths: Invasions of North America. Nowy Jork i Oxford: Oxford University Press, 1994. ISBN 978-0-19-508223-4. (ang.). Brak numerów stron w książce
• David Stewart, Sketches of the Character, Manners and Present State of the Highlanders of Scotland, 2 tomy, John Donald Publishers Ltd., Edinburgh, 1977 (oryginalnie wydane w 1822)