Przejdź do zawartości

Binjamin Minc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Binjamin Minc
‏בנימין מינץ‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1903
Łódź, Imperium Rosyjskie

Data śmierci

30 maja 1961

Minister usług pocztowych
w VII rządzie Ben Guriona
Okres

od 17 lipca 1960
do 30 maja 1961

Przynależność polityczna

Po’alej Agudat Jisra’el

Poprzednik

Jisra’el Barzilaj

Następca

Elijjahu Sason

Poseł do Knesetu
Okres

od 14 lutego 1949
do 30 maja 1961

Przynależność polityczna

Zjednoczony Front Religijny, Po’alej Agudat Jisra’el, Religijny Front Tory

Binjamin Minc (hebr.: בנימין מינץ, ang.: Binyamin Mintz, Benjamin Mintz, ur. 12 stycznia 1903 w Łodzi, zm. 30 maja 1961)[1]izraelski polityk, w latach 1960–1961 minister usług pocztowych, w latach 1949–1961 poseł do Knesetu z list Zjednoczonego Frontu Religijnego, Po’alej Agudat Jisra’el i Religijnego Frontu Tory[1].

W wyborach parlamentarnych w 1949 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu[1]. Zasiadał w Knesetach I, II, III i IV kadencji. Zmarł 30 maja 1961[1] podczas pełnienia funkcji posła i ministra, mandat poselski objął po nim Szelomo-Ja’akow Gross[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Binjamin Minc (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. Members of the Fourth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-04].