Biechów (województwo opolskie)

Zobacz też: Biechów w innych znaczeniach tej nazwy.

Biechów

wieś
Pałac w Biechowie, lit. A. Dunckera
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	nyski
Gmina	Pakosławice
Liczba ludności (2011)	320[2]
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	48-314[3]
Tablice rejestracyjne	ONY
SIMC	0501370
Położenie na mapie gminy Pakosławice Biechów
Położenie na mapie Polski Biechów
Położenie na mapie województwa opolskiego Biechów
Położenie na mapie powiatu nyskiego Biechów
50°33′23″N 17°15′39″E/50,556389 17,260833[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Biechów (niem. Bechau, ok. 1300 roku – Bechow)^[4][5] – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Pakosławice^[6].

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

We wsi ma swoją siedzibę leśnictwo Biechów, które należy do nadleśnictwa Prudnik (obręb Szklary)^[7].

Nazwa wywodzi się od imienia Biech - Benedykt. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Bechow w szeregu wsi lokowanych na prawie polskim iure polonico^[8][9].

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z XIII wieku kiedy to związana była z kasztelanią otmuchowską. Posiadłości lokowane początkowo na prawie polskim przeszły końcem XV wieku na prawo niemieckie. Biechowskie posiadłości przechodziły wielokrotnie z rąk do rąk. Należały między innymi do rodzin: Stosche, Wirchlass und Rosenber, von Starhemberg, von Hoditz, von Mintbach, a od 1856 do 1945 do rodziny Matuschka. Dobra ziemskie w Biechowie były zgromadzone w ramach folwarku, który był stale modernizowany, aż do ostatniej przebudowy w 1904 roku.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[10]:

• zespół pałacowy, neorenesansowy, który od 1658 do 1720 pozostawał w rękach rodziny von Hoditz. Na początku XIX wieku przeszedł na własność rodziny Matuschka. W szczycie kartusz z herbem tej rodziny. W latach 1856–1863, w miejsce spalonego w 1854 pałacu, powstał obecny zespół pałacowy według planów architekta Karla Lüdecke z Wrocławia na zlecenie hrabiego Eloi (Eligiusza) Marii Matuschka-Topolczan. Po objęciu kontroli nad ziemia nyską przez administrację polską, ówczesne władze zabezpieczyły zachowany od zniszczeń wojennych majątek w ramach kolekcji tworzonego muzeum w Nysie:
  • Pałac w Biechowie, z l. 1863-65, 1904 r., do 2012 roku był siedzibą Technikum Zawodowego
  • park krajobrazowy, z poł. XIX w. z różnorodnym drzewostanem, znajduje się w otoczeniu pałacu. W parku przypałacowym do 1945 r. istniał jeden z nielicznych psich cmentarzy oraz boisko do gry w tenisa. Do parku pałacowego przylega rozległy mieszany kompleks leśny, na terenie którego mieści się ścieżka dydaktyczna "Wąwozy Biechowskie", a tuż przy samej drodze w kierunku do Grodkowa rośnie 400-letni dąb
  • oficyna (portiernia), z 1904 r.

poza rejestrem:

• kaplica pod wezwaniem Matki Boskiej Łaskawej, neogotycka, do której prowadzą dwubiegowe schody, usytuowana jest na osi frontu pałacu.

• Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 96-100.
• M.Gaworski, Zamki i pałace Opolszczyzny. Podróż w nieznane, 2007.
• Wypisy do dziejów ziemi nyskiej, pod red. F.Hawranka, Opole 1980, s.196.