Przejdź do zawartości

Biblioteka Laurenziana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Laurenziana
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Florencja

Data założenia

1571

Wielkość zbiorów

ok. 11000 manuskryptów
ok. 4500 książek

Położenie na mapie Florencji
Mapa konturowa Florencji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Laurenziana”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Laurenziana”
Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Laurenziana”
Ziemia43°46′28,2″N 11°15′12,1″E/43,774500 11,253361
Strona internetowa

Biblioteka Laurenziana (Biblioteca Medicea Laurenziana) we Florencji – zbiór ponad 11 tysięcy manuskryptów i 4,5 tysiąca książek, pochodzących z prywatnych zbiorów rodziny Medyceuszy. Biblioteka została zaprojektowana przez Michała Anioła.

Historia powstania

[edytuj | edytuj kod]

Zlecenie zbudowania biblioteki otrzymał Michał Anioł od Klemensa VII. Miała ona służyć przechowaniu cennych rękopisów zgromadzonych przez Medyceuszy. Począwszy od 1524 roku, Michał Anioł poświęcił się jej budowie w budynkach bazyliki San Lorenzo, jednak kiedy we wrześniu 1534 roku opuścił Florencję, gotowe były jedynie ściany czytelni. Prace związane z budową kontynuowali na podstawie planów i instrukcji Michała Anioła inni budowniczowie (Tribolo, Vasari, Ammannati). Biblioteka została otwarta w 1571 roku[1].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Westybul

[edytuj | edytuj kod]

Westybul biblioteki ma 19,5 m długości, 20,3 m szerokości i 14,6 m wysokości. Położony jest na niższym poziomie. Jego cechą charakterystyczną są parzyste półkolumny, osadzone na powierzchni muru. W westybulu znajdują się schody zaprojektowane przez Michała Anioła[1].

Schody

[edytuj | edytuj kod]

Schody wyrównują różnicę poziomów pomiędzy westybulem i lektorium. Zaprojektowane zostały przez Michała Anioła, jednak wykonane zostały dopiero w 1559 roku przez Ammannatiego. Stopnie środkowego szeregu schodów są zaokrąglone i różnią się szerokością – trzy najniższe stopnie są znacznie szersze od pozostałych. Dwa boczne szeregi schodów mają proste stopnie tej samej szerokości.

Lektorium

[edytuj | edytuj kod]

Lektorium ma 46,2 m długości, 10,5 m szerokości i 8,4 m wysokości. Dla wzmocnienia istniejących już murów Michał Anioł zaprojektował system przypór. Po bokach sali znajdują się dwa rzędy stołów do czytania. Również one zaprojektowane zostały przez Michała Anioła, podobnie jak zdobiona posadzka, składająca się z 15 czerwono-białych, prostokątnych paneli.

Niektóre rękopisy

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Monumental Area [online] [dostęp 2021-01-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Monica Girardi, Jadwiga Walkowska (tłumacz): Michał Anioł. Warszawa: Rzeczpospolita : HPS, 2006, s. 90,91. ISBN 83-60529-24-8.