Barbara-Janina
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Lokalizacja | |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Wysokość lustra |
286 m n.p.m. |
Wyspy |
brak |
Morfometria | |
Powierzchnia |
4,02 ha (Barbara) |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie Katowic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°13′02″N 19°02′33″E/50,217222 19,042500 |
Barbara-Janina – dwa sztuczne zbiorniki wodne o powierzchni 4,02 ha (Barbara) i 1,78 ha (Janina) oraz ośrodek wypoczynkowy znajdujące się w zachodniej części katowickiej dzielnicy Giszowiec, w pobliżu ulicy Pszczyńskiej. Zbiorniki te leżą w zlewni Boliny Zachodniej, która jest dorzeczem Wisły i są one zasilane przez tę rzekę. Zbiorniki te wykształciły się na skutek osiadania terenu związanego z działalnością górniczą oraz spiętrzenia Boliny.
Obszar stawów jest jednym z obszarów cennym przyrodniczo Katowic, który nie jest objęty ochroną prawną. Tereny te stanowią fragmenty lasu łęgowego i występują tu stanowiska 4 gatunków roślin chronionych i 5 rzadkich, a także 6 gatunków chronionych płazów.
Zagospodarowanie zbiorników
[edytuj | edytuj kod]W 1977 roku władze kopalni „Staszic” rozpoczęły budowę ośrodka celem zapewnienia miejsca do wypoczynku i rekreacji dla swoich pracowników i mieszkańców Giszowca. W ośrodku stworzono dogodne warunki do uprawiania sportów, organizowano także festyny, gry i zabawy. Kompleks podzielony został na sześć części: kąpielisko, teren spacerowo-wypoczynkowy, tereny sportowe, miejsce rozrywek, teren zabaw dziecięcych i obszar handlowo-usługowy.
W kolejnych latach wytyczono alejki spacerowe, ścieżkę zdrowia, amfiteatr oraz inne obiekty. W 1971 roku przy kopalni „Staszic” powstała sekcja wędkarska, a przy tworzeniu ośrodka zarybiono staw Janina. W 1977 roku sekcję tę przekształcono w Koło Wędkarskie.
Przez park leśny w okolicy stawów Janina i Barbara przebiegają liczne trasy rowerowe. Zbiega się tam również kilka pieszych szlaków turystycznych PTTK:
- Szlak Historii Górnictwa Górnośląskiego
- Szlak Dwudziestopięciolecia PTTK
- Szlak im. Mariana Kantora-Mirskiego
- Szlak Hołdunowski
Galeria
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Damian Absalon , Stanisław Czaja , Andrzej T. Jankowski , Środowisko geograficzne, [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 1, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 54–61, ISBN 978-83-8772-724-6 .
- Daria Drobek i inni, Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe z elementami opracowania ekofizjograficznego problemowego (problematyka ochrony dolin rzecznych oraz ograniczeń dla zagospodarowania terenu wynikających z wpływu działalności górniczej) dla potrzeb opracowania projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w mieście Katowice, Katowice: WERONA, 2014 (pol.).
- Jerzy Jaros , Henryk Sekuła , Kopalnia „Staszic” 1964-1984, Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, ISBN 83-7008-056-1 .
- Ekologiczny system Obszarów Chronionych (ESOCh). www.katowice.eu. [dostęp 2011-04-19]. (pol.).
- Leszek Jabłoński , Na trasie Balkan Ekspresu – Giszowiec, Nikiszowiec, Szopienice. Przewodnik po dzielnicach Katowic, Katowice: CRUX, 2003, s. 23, ISBN 83-918152-3-4 .
- Urząd Miasta Katowice: Prognoza oddziaływania na środowisko projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice – II edycja. 2009. (pol.).
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice – II edycja. Część 1. Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego, Załącznik nr 1 do uchwały nr XXI/483/12 Rady Miasta Katowice z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie uchwalenia „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice” – II edycja, Miasto Katowice, 2012, s. 32 (pol.).
- Joanna Tofilska, Giszowiec. Monografia historyczna, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2016, s. 160–161, ISBN 978-83-64356-19-3 .