Przejdź do zawartości

Arjen Robben

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arjen Robben
Ilustracja
Arjen Robben (2019)
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1984
Bedum

Wzrost

180 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1989–1996 VV Bedum
1996–2000 FC Groningen
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2002 FC Groningen 46 (8)
2002–2004 PSV Eindhoven 56 (17)
2004–2007 Chelsea 67 (15)
2007–2009 Real Madryt 50 (11)
2009–2019 Bayern Monachium 201 (99)
2020–2021 FC Groningen 7 (0)
W sumie: 427 (150)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1999  Holandia U-15 1 (0)
1999–2000  Holandia U-16 11 (4)
2000  Holandia U-17 3 (1)
2001–2002  Holandia U-19 8 (2)
2001–2003  Holandia U-21 8 (1)
2003–2017  Holandia 96 (37)
W sumie: 127 (45)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
srebro RPA 2010
brąz Brazylia 2014
Multimedia w Wikimedia Commons
Arjen Robben w barwach Realu Madryt

Arjen Robben (ur. 23 stycznia 1984 w Bedum) – holenderski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika.

W latach 2003–2017 reprezentant Holandii. Srebrny medalista Mistrzostw Świata 2010 i brązowy medalista Mistrzostw Świata 2014. Uczestnik Mistrzostw Europy 2004, 2008 i 2012 oraz Mistrzostw Świata 2006.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo występował w FC Groningen. 3 grudnia 2000 roku zadebiutował w Eredivisie w zremisowanym 1:1 meczu z RKC Waalwijk[2]. Pierwszego gola strzelił 11 marca 2001 w spotkaniu z AFC Ajax[3]. W sezonach 2000/2001 i 2001/2002 regularnie występował w pierwszym zespole Groningen. W 2002 roku przeszedł do PSV Eindhoven, w którym szybko wywalczył miejsce w podstawowym składzie. W sezonie 2002/2003 w rozgrywkach holenderskiej ekstraklasy zdobył 12 bramek, przyczyniając się do zdobycia mistrzostwa kraju. Ponadto w 2003 roku wraz z PSV wywalczył Superpuchar Holandii (w meczu z Utrechtem strzelił jednego z trzech goli dla swojego zespołu)[4]. Podczas gry w PSV wykryto u niego raka jądra, którego później udało mu się wyleczyć[5].

Latem 2004 roku za 12 milionów funtów przeszedł do Chelsea[6]. W Premier League zadebiutował 23 października w wygranym 4:0 meczu z Blackburn. Pierwszego gola dla Chelsea strzelił 2 listopada w spotkaniu Ligi Mistrzów z CSKA Moskwa, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 1:0[7]. W latach 2004–2007 regularnie występował w londyńskiej drużynie, wraz z nią wywalczył m.in. dwukrotnie mistrzostwo Anglii (2005, 2006)[8]. Ponadto w 2005 roku zdobył nagrodę Bravo Award[9]. W sierpniu 2007 roku został zawodnikiem Realu Madryt[10]. Przez następne dwa lata regularnie występował w jego barwach w rozgrywkach Primera División. Wraz z madryckim klubem zdobył mistrzostwo kraju (2008) oraz Superpuchar Hiszpanii (2008).

Latem 2009 przeszedł do Bayernu Monachium[11]. W nowym zespole zadebiutował 29 sierpnia w meczu z VfL Wolfsburg, w którym strzelił dwa gole i przyczynił się do zwycięstwa 3:0[12]. W sezonie 2009/2010 wraz z Bayernem dotarł do finału Ligi Mistrzów – zagrał w nim przez pełne 90 minut, zaś niemiecki klub przegrał 0:2 z Interem Mediolan[13]. Ponadto w 2010 roku z bawarskim zespołem został mistrzem Niemiec, zdobył puchar kraju (w finałowym spotkaniu z Werderem Brema strzelił jedną z czterech bramek[14]) oraz Superpuchar Niemiec.

W sezonie 2011/2012 wraz ze swoim klubem dotarł ponownie do finału Ligi Mistrzów. Bayern przegrał w nim z Chelsea (1:1, k. 3:4), a on na początku dogrywki nie wykorzystał rzutu karnego – Petr Čech obronił jego strzał[15]. Robben razem z Franckiem Ribérym poprowadził Bayern po potrójną koronę. 25 maja w Finale Ligi Mistrzów UEFA (2012/2013) przeciw Borussii Dortmund (2:1) zdobył zwycięskiego gola dla swojej drużyny pokonując w 89. minucie Romana Weidenfellera. W tym meczu zaliczył też asystę[16].

W maju 2019 Bayern ogłosił, że po zakończeniu sezonu Arjen Robben odejdzie z klubu[17]. Zakończył karierę piłkarską 4 lipca 2019[18][19]. 27 czerwca 2020 wznowił karierę, podpisując kontrakt ze swoim pierwszym klubem, FC Groningen[20]. 15 lipca 2021 roku Holender ponownie zakończył swoją karierę sportową[21].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 wraz z reprezentacją do lat 20 uczestniczył w mistrzostwach świata w Argentynie. W turnieju tym był podstawowym zawodnikiem – zagrał w trzech meczach grupowych, zaś Holendrzy nie wywalczyli awansu do fazy pucharowej[22]. W kadrze seniorskiej zadebiutował 30 kwietnia 2003 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Portugalią[23]. Pierwszego gola strzelił 11 października w spotkaniu z Mołdawią, przyczyniając się do zwycięstwa 5:0[23]. W 2004 roku wystąpił w mistrzostwach Europy w Portugalii. Zagrał w czterech meczach, a w serii rzutów karnych ćwierćfinałowego spotkania ze Szwecją strzelił decydującego o zwycięstwie Holendrów gola[24].

W 2006 wziął udział w mistrzostwach świata w Niemczech. W turnieju tym zagrał w trzech meczach; ponadto w grupowym spotkaniu z Serbią i Czarnogórą zdobył gola, zapewniając swojej reprezentacji zwycięstwo 1:0[22]. W 2008 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Austrii i Szwajcarii – wystąpił w dwóch spotkaniach, a w pojedynku z Francją zdobył bramkę, przyczyniając się do wygranej 4:1[25]. W 2010 był podstawowym zawodnikiem reprezentacji w mistrzostwach świata w RPA, w których Holendrzy zajęli drugie miejsce. W afrykańskim turnieju Robben zagrał w pięciu meczach (m.in. w przegranym 0:1 finale z Hiszpanią) i strzelił dwa gole – w spotkaniu 1/8 finału ze Słowacją (2:1) oraz w półfinałowym pojedynku z Urugwajem (3:2)[22].

W mistrzostwach Europy w Polsce i na Ukrainie (2012), w których Holendrzy zajęli czwarte miejsce w grupie B, Robben był podstawowym zawodnikiem reprezentacji – zagrał we wszystkich trzech meczach[26].

Na mistrzostwach świata w Brazylii zdobył ze swoją drużyną narodową brązowy medal. Na turnieju zdobył trzy gole, a w jednym meczu zagrał z opaską kapitańską, zastępując pauzującego za dwie żółte kartki Robina van Persiego. Nieoficjalnie został laureatem tzw. Brązowej Piłki, co oznacza, że zajął trzecie miejsce w głosowaniu na MVP mistrzostw[27]. Przegrał tylko z Lionelem Messim i Thomasem Müllerem.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FC Groningen 2000/2001 Eredivisie 18 2 0 0 – – – 18 2
2001/2002 28 6 6 4 – – – 34 10
Ogólnie 46 8 6 4 0 0 0 0 0 0 52 12
PSV Eindhoven 2002/2003 Eredivisie 33 12 3 0 – 4 1 1 0 41 13
2003/2004 23 5 2 0 – 8 2 1 1 34 8
Ogólnie 56 17 5 0 0 0 12 3 2 1 75 21
Chelsea 2004/2005 Premier League 18 7 2 0 4 1 5 1 – 29 9
2005/2006 28 6 4 1 1 0 6 0 1 0 40 7
2006/2007 21 2 4 0 3 0 8 1 1 0 37 3
Ogólnie 67 15 10 1 8 1 19 2 2 0 106 19
Real Madryt 2007/2008 Primera División 21 4 2 1 – 5 0 – 28 5
2008/2009 29 7 0 0 – 6 1 2 0 37 8
Ogólnie 50 11 2 1 0 0 11 1 2 0 65 13
Bayern Monachium 2009/2010 Bundesliga 24 16 3 3 – 10 4 – 37 23
2010/2011 14 12 2 1 – 2 0 – 18 13
2011/2012 24 12 3 2 – 9 5 – 36 19
2012/2013 16 5 5 4 – 9 4 1 0 31 13
2013/2014 28 11 5 4 – 10 4 2 2 45 21
2014/2015 21 17 2 0 – 7 2 0 0 30 19
2015/2016 15 4 3 0 – 3 2 1 1 22 7
2016/2017 26 13 3 0 – 8 3 0 0 37 16
2017/2018 21 5 4 2 – 9 0 0 0 34 7
2018/2019 12 4 2 0 – 4 2 1 0 19 6
Ogólnie 201 99 32 16 0 0 71 26 5 3 309 144
FC Groningen 2020/2021 Eredivisie 7 0 0 0 – – 1 0 7 0
Ogólnie 7 0 0 0 0 0 0 0 1 0 8 0
Ogólnie w karierze 427 150 55 22 8 1 113 32 12 4 615 209

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Holandia 
2003 3 1
2004 8 2
2005 6 3
2006 10 2
2007 4 0
2008 6 2
2009 8 1
2010 7 4
2011 1 0
2012 10 2
2013 10 5
2014 13 6
2015 2 2
2016 1 1
2017 7 6
Ogólnie 96 37

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

PSV Eindhoven

[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt

[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium

[edytuj | edytuj kod]

Holandia

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Najskuteczniejszy holenderski zawodnik w historii Bayernu Monachium, a także drugi obcokrajowiec: 144 gole[30]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 111 (32)
    Liga Europy UEFA – 2 (0).
  2. ↑ Uwzględniono:
    Superpuchar Holandii – 2 (1)
    Tarcza Wspólnoty – 2 (0)
    Superpuchar Hiszpanii – 2 (0)
    Superpuchar Niemiec – 4 (3)
    Superpuchar Europy UEFA – 1 (0)
    Baraże Eredivisie o Ligę Konferencji Europy – 1 (0).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Arjen Robben / Mittelfeld. fcbayern.telekom.de. [dostęp 2012-10-04]. (niem.).
  2. ↑ RKC Waalwijk 0-0 FC Groningen. vi.nl. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (niderl.).
  3. ↑ FC Groningen 3-3 Ajax. vi.nl. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (niderl.).
  4. ↑ Super Cup. home.planet.nl. [dostęp 2011-10-06]. (niderl.).
  5. ↑ Robben reveals his cancer scare. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  6. ↑ Chelsea sign Robben. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  7. ↑ CSKA Moscow 0-1 Chelsea. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  8. ↑ Arjen Robben. soccernet.espn.go.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  9. ↑ The „Bravo” Award. rsssf.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  10. ↑ Heinze & Robben seal Real switch. newsimg.bbc.co.uk. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  11. ↑ Real cash in on Dutch duo. skysports.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  12. ↑ FC Bayern München 3:0 (1:0) VfL Wolfsburg. fussballdaten.de. [dostęp 2011-10-06]. (niem.).
  13. ↑ UEFA Champions League 2009-10. rsssf.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  14. ↑ Erneute Bayern-Party in Berlin. kicker.de. [dostęp 2011-10-06]. (niem.).
  15. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-24]. (ang.).
  16. ↑ Robben ends Bayern’s run of final misery. uefa.com. [dostęp 2015-01-04]. (ang.).
  17. ↑ Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: koniec pewnej epoki. Franck Ribery i Arjen Robben opuszczają Bayern Monachium - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 5 maja 2019 [dostęp 2019-05-23] (pol.).
  18. ↑ Bayern Munich: Arjen Robben ends career [online], www.tellerreport.com [dostęp 2019-08-02] (ang.).
  19. ↑ Reuters, Arjen Robben retires at 35 after conceding injuries have taken toll, „The Guardian”, 4 lipca 2019, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-08-02] (ang.).
  20. ↑ Polsat Sport, Robben wznawia karierę! Podpisał kontrakt z byłą drużyną - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2020-06-27] (pol.).
  21. ↑ Grał z "Lewym" w Bayernie. Jest zaskakujący komunikat [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-07-15] (pol.).
  22. ↑ a b c Arjen ROBBEN. fifa.com. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 września 2011)]. (ang.).
  23. ↑ a b Arjen Robben – International Appearances. rsssf.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  24. ��� Dutch delight in shoot-out. uefa.com. [dostęp 2011-10-06]. (ang.).
  25. ↑ Dominant Dutch progress in style. uefa.com. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 maja 2010)]. (ang.).
  26. ↑ Arjen Robben. uefa.com. [dostęp 2012-10-04]. (ang.).
  27. ↑ World Cup 2014 statistics. planetworldcup.com. [dostęp 2014-07-16]. (ang.).
  28. ↑ Ex aequo z Robertem Lewandowskim.
  29. ↑ Netherlands – Player of the Year and Other Awards. rsssf.com. [dostęp 2011-10-08]. (ang.).
  30. ↑ Bayern Munich – All-time top scorers. transfermarkt.com. [dostęp 2018-09-26]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Składy reprezentacji Holandii
Skład reprezentacji Holandii na Euro 2004

Holandia

Skład reprezentacji Holandii – Mundial 2006

Holandia

Skład reprezentacji Holandii na Euro 2008

Holandia

Skład reprezentacji Holandii na Mundialu 2010

Holandia

Skład reprezentacji Holandii na Euro 2012

Holandia

Skład reprezentacji Holandii na Mundialu 2014

Holandia

Nagrody i wyróżnienia
Bravo Award
Piłkarski Talent Roku w Holandii (Nagroda Johana Cruijffa)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arjen_Robben&oldid=74469889”