Przejdź do zawartości

Antoni Ciszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Ciszewski
Data i miejsce urodzenia

1949
Wrocław

profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka doświadczalna, fizyka powierzchni ciała stałego, fizyka powierzchni metali
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1977

Habilitacja

31 maja 1993

Profesura

15 marca 2002

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Antoni Ciszewski (ur. 1949 r. we Wrocławiu[1]) – polski fizyk, specjalizujący się w fizyce doświadczalnej, fizyce powierzchni, fizyce powierzchni ciała stałego, fizyce powierzchni metali; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1949 roku we Wrocławiu, z którym związał całe swoje życie zawodowe i osobiste. Po ukończeniu szkoły średniej i pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjął studia fizyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył magisterium w 1973 roku. Cztery lata po ukończeniu studiów podjął pracę na swojej macierzystej uczelni w charakterze asystenta. W 1977 roku uzyskał tam stopień naukowy doktora nauk fizycznych, a w 1978 roku awansował na stanowisko adiunkta[1].

W latach 80. XX wieku odbył kilkakrotne staże i stypendia naukowe do Stanów Zjednoczonych - National Bureau of Standards w Waszyngtonie (19821983) i do Niemiec - Fritz-Haber-Institut der Max-Planck-Gesellschaft w Berlinie (19851987, 19911992)[1]. W 1993 roku Rada Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie fizyki na podstawie pracy pt. Nukleacja i epitaksjalny wzrost kryształów na powierzchni metali[3]. Wraz z nowym tytułem otrzymał niedługo potem w 1997 roku posadę profesora nadzwyczajnego[1]. W 2002 roku prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski nadał mu tytuł profesora nauk fizycznych[2]. Nowy tytuł wiązał się z awansem na stanowisko profesora zwyczajnego[1].

Na Uniwersytecie Wrocławskim poza działalnością naukowo-dydaktyczną pełnił kilka istotnych funkcji organizacyjnych. W latach 20022012 był dyrektorem Instytutu Fizyki Doświadczalnej[1]. W 2012 roku został wybrany na stanowisko dziekana Wydziału Fizyki i Astronomii[4]. Poza tym jest on kierownikiem Zakładu Mikrostruktury Powierzchni UWr[5].

Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk (od 1977 roku) oraz Polskiego Towarzystwa Próżniowego, którego był przewodniczącym w latach 19982004. Za swoją działalność naukowo-dydaktyczną był wielokrotnie odznaczany, m.in. Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 1979 roku[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od urodzenia mieszka we Wrocławiu, obecnie na Stabłowicach. Jest żonaty z Barbarą Ciszewską z którą ma dwie córki: Katarzynę (ur. 1979 r.) i Julię (ur. 1981 r.)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Biografia Antoniego Ciszewskiego na stronie PAN [on-line] [dostęp: 12.11.2012]
  2. a b Prof. Antoni Ciszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-11-14].
  3. Nukleacja i epitaksjalny wzrost kryształów na powierzchni metali w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-11-12].
  4. [ Władze WFA na lata 2012-2016] [on-line] [dostęp: 11.11.2012]
  5. Struktura IFD UWr [on-line] [dostęp: 11.11.2012]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]