Przejdź do zawartości

Andrzej Szubar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Szubar
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1919
Zaborze

Data śmierci

8 marca 1988

Poseł na Sejm PRL IV, V i VI kadencji
Okres

od 1965
do 1976

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1943–1989) Krzyż Partyzancki Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Andrzej Szubar (ur. 14 listopada 1919 w Zaborzu, zm. 8 marca 1988) – polski żołnierz, milicjant i polityk, poseł na Sejm PRL IV, V i VI kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Michała i Magdaleny. Uzyskał wykształcenie wyższe niepełne. W czasie II wojny światowej walczył jako partyzant i żołnierz 1 Armii Wojska Polskiego. Otrzymał stopień podpułkownika. W 1945 odbył kurs dla kierowników jednostek Milicji Obywatelskiej w Szkole Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi. W latach 1944–1949 był kolejno powiatowym komendantem Milicji Obywatelskiej w Hrubieszowie i Radomsku oraz wojewódzkim komendantem MO w Lublinie i Rzeszowie, skąd zwolniono go jako „nieodpowiadającego wymogom MO” oraz „klasowo i ideologicznie obcego”. Został prezesem Zarządu Okręgowego Spółdzielni Mleczarskiej w Rzeszowie, którym był do 1952. W tym samym roku został absolwentem dwuletniego Studium Zaocznego przy KC PZPR w Warszawie oraz sekretarzem Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Olsztynie. Do 1954 pełnił tę samą funkcję w lubelskim WKW. Od 1954 do 1964 był wiceprzewodniczącym prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. W listopadzie 1956 został wiceprezesem WKW ZSL w Kielcach. Od października 1959 do stycznia 1964 był wiceprezesem, a następnie, do lutego 1974, prezesem Wojewódzkiego Komitetu tej partii w Kielcach. W 1965, 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Busko-Zdrój i Końskie. W trakcie IV kadencji przewodniczył Komisji Komunikacji i Łączności, a w VI był zastępcą przewodniczącego. W trakcie V i VI kadencji zasiadał w Komisji Obrony Narodowej, ponadto w V brał udział w pracach Komisji Drobnej Wytwórczości, Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła, a w VI w Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa.

Pełnił funkcje prezesa zarządu kieleckiego Ligi Obrony Kraju, członka wojewódzkich władz Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, wiceprzewodniczącego Wojewódzkiego Zarządu Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy oraz przewodniczącego Komitetu Budowy Ośrodka Telewizyjnego na Świętym Krzyżu.

Pochowany wraz z Danutą Szubar (1922–2001) na cmentarzu komunalnym nr 1 w Kielcach[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]