Andrzej Rej (zm. 1601)
 Oksza | |
| Dziedzic Nagłowic, Ślęcina i Okszy | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1549 |
| Data śmierci |
29 stycznia 1601 |
| Ojciec | |
| Matka |
Zofia Kosnówna |
| Żona |
Katarzyna Dembińska |
| Dzieci |
Marcin |
Andrzej Rej z Nagłowic (stpol. Rey[a]) herbu Oksza (ur. 1549, zm. 29 stycznia 1601) – dziedzic Nagłowic, Ślęcina i Okszy (obecnie Oksa), działacz kalwiński, syn Mikołaja Reja i Zofii Kosnównej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]
W 1587 roku, w okresie bezkrólewia, był sędzią kapturowym woj. krakowskiego na powiat ksiąski; W 1596 patronem zboru ewangelicko-reformowanego w Popkowicach, brał udział w synodach protestanckich: w 1589 roku w Wodzisławiu[2], w 1598 roku w Okszy[3], w 1600 roku we Włoszczowie[4]. Uczestniczył w zjazdach polskich protestantów: w 1587 roku w Chmielniku (skąd wybrano go na posła do króla), w 1591 roku w Radomiu, z powodu zniszczenia kościoła ewangelickiego w Krakowie (zwanego "brogiem"); w 1599 roku, wraz z bratem Krzysztofem, był na zjeździe w Wilnie, gdzie został wybrany na jednego z obrońców wyznania ewangelickiego w Rzeczypospolitej[5].
Andrzej Rej zmarł 29 stycznia 1601 roku i został pochowany w ówczesnym kościele kalwińskim w Oksie, w którym do dziś zachowało się marmurowe epitafium Reja ufundowane przez jego żonę Katarzynę[6][7][8].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Około 1574 roku poślubił Katarzynę Dembińską herbu Rawicz (zm. 1628), córkę Walentego Dembińskiego - kasztelana krakowskiego, z którą miał syna Marcina (sędziego kapturowego woj. krakowskiego 1632 roku.), oraz dwie córki: Krystynę, żonę Andrzeja Miękickiego oraz Ewę, żonę Adama z Brzezia Lanckorońskiego[9][10].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pisownia nazwisk Polaków – postaci historycznych. [w:] Zasady pisowni i interpunkcji [on-line]. PWN. [dostęp 2016-10-21].
- ↑ Akta synodów różnowierczych w Polsce, tom 3 (Małopolska 1571 - 1632), oprac. Maria Sipayłło, Warszawa 1983, s. 96.
- ↑ Op. cit., s. 194.
- ↑ Op. cit., s. 209.
- ↑ Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego, Warszawa 2005, s. 26.
- ↑ Corpus inscriptionum Poloniae, tom 1: województwo kieleckie, pod red. Józefa Szymańskiego, zeszyt 2: Jędrzejów i region jędrzejowski, wyd., wstęp i komentarz Barbara Trelińska, Kielce 1978, s.149-150.
- ↑ Rawita-Witanowski M., Dawny powiat chęciński. Z ilustracjami prof. Jana Olszewskiego, opracowanie Dariusz Kalina, Kielce 2001, s. 277-290.
- ↑ Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w jędrzejowskim, Mariówka Opoczyńska 1930, s.321-322.
- ↑ Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 121-124.
- ↑ Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931, s. 201-202.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Akta synodów różnowierczych w Polsce, tom 3 (Małopolska 1571 - 1632), oprac. Maria Sipayłło, Warszawa 1983.
- Corpus inscriptionum Poloniae, tom 1: województwo kieleckie, pod red. Józefa Szymańskiego, zeszyt 2: Jędrzejów i region jędrzejowski, wyd., wstęp i komentarz Barbara Trelińska, Kielce 1978.
- Rey Mikołaj z Nagłowic, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom 31, Ossolineum 1989.
- Borkiewicz S., Z przeszłości ziemi jędrzejowskiej. Monografie miejscowości i osiedli, [w:] Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937.
- Merczyng H., Rejowie z Nagłowic jako członkowie polskiego Kościoła ewangelickiego, Warszawa 2005.
- Rawita-Witanowski M., Dawny powiat chęciński. Z ilustracjami prof. Jana Olszewskiego, opracowanie Dariusz Kalina, Kielce 2001.
- Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom 15, Warszawa 1931.
- Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w jędrzejowskim, Mariówka Opoczyńska 1930.