Przejdź do zawartości

Andrzej Książek (filozof)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Książek
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1953
Ząbki

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: estetyka, filozofia sztuki, teoria sztuki, historia sztuki najnowszej, historia filozofii polskiej
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

12 maja 1987

Habilitacja

12 grudnia 2002

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej
Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1991 - 2000

Andrzej Książek (ur. 24 styczeń 1953 w Ząbkach)[1] – poeta, artysta, filozof, doktor habilitowany w dziedzinie nauk humanistycznych[2].

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Samochodową przy Miejskich Zakładach Komunikacyjnych w Warszawie[1]. W latach 1971–1974 uczeń Technikum Samochodowego w Warszawie. W latach 1975–1978 studiował filozofię na Akademii Teologii Katolickiej, a w latach 1978–1982 w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Jednocześnie uczęszczał na seminaria na Wydziale Psychologii i Historii Sztuki UW. W 1987 r. obronił doktorat w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego Poglądy Władysława Tatarkiewicza na dzieło sztuki[1][3]. W 2004 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, na podstawie książki Sztuka przeciw Sztuce. Z teorii awangardy XX wieku[1][3]. W latach 1987–1989 studiował socjologię w Podyplomowym Studium z Socjologii w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego[1].

Praca zawodowa i społeczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1974 r. technolog w Spółdzielni Elektromechaniki Samochodowej w Warszawie[1]. W 1975 r. mechanik samochodowy oraz kierowca w II Oddziale Transportu Budowlanego „Transbud” w Warszawie[1]. W latach 1982–1984 asystent w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[1]. W latach 1984–2018 wykładowca w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Jednocześnie w latach 1990–1997 wykładowca w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej[1]. W latach 1999–2000 wykładowca w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku[1]. W latach 1997–1999 w Polskim Biurze Podróży „POLTURIST”, jako współwłaściciel firmy. W latach 1988–1990 przewodniczący Komisji Wydziałowej NSZZ „Solidarność” na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W latach 1983–1989 kierownik literacki galerii „Brama” w Warszawie. W latach 1984–1986 redaktor czasopisma Edukacja Filozoficzna[3].

Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[1] i Polskiego Towarzystwa Filozoficznego.

Twórczość poetycka

[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1976 r. w numerze 9 w miesięczniku Poezja. Swoje wiersze drukował w takich czasopismach, jak Twórczość, Poezja, Więź, Miesięcznik Literacki, Okolice, Magazyn Kulturalny, Pismo Artystyczno-Literackie, Przegląd Filozoficzno–Literacki, Nowy Wyraz, Życie Literackie, Integracje, Kwartalnik Społeczno-Literacki Regiony, Kultura, Tygodnik Kulturalny, Tu i Teraz, Tygodnik Pracy Twórczej Radar, Literatura, Tak i Nie, Gazeta Kulturalna, Kwartalnik Literacki Podgląd[3].

Wydał tomy poezji:

Jego utwory znalazły się też w wydaniach zbiorowych:

  • antologia hipisów Życie w drodze, Warszawa, Iskry 1986; ISBN 83-207-0724-2.
  • antologia Debiuty 81, Warszawa, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1983

Twórczość artystyczna

[edytuj | edytuj kod]

Wziął udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młoda Plastyka Arsenał 88. Swoje prace konceptualne, lingwistyczne, konkretne (poezja wizualna) zamieścił w katalogu Ogólnopolskiej Wystawy Młoda Plastyka Arsenał 88 oraz w katalogu warszawskiej galerii „Brama” (1984). W latach 1975–1984 uprawiał sztukę konceptualną, poezję wizualną, sztukę performance, sztukę instalacji. W latach 70. i 80. XX wieku współpracował z warszawskimi galeriami Repasasage i Brama, realizując m.in. performance Organiczne ograniczenia (1979), Wieczerza mam nadzieję, że nie ostatnia (1984), instalacje: Odzłudzenia, galeria Brama (1985), Domniemania, galeria Brama (1985). Dokumentacja niektórych prac znajduje się w katalogu galerii Brama (1984) oraz w pracy autora Dylematy sztuki (2011). W latach 1978–1986 pisał manifesty, w których zawarł swoje poglądy na sztukę, poezję, literaturę i filozofię, m.in. Manifest Sztuki Totalnej (Tygodnik Pracy Twórczej Radar, 1985, nr 25), Manifest Nie-Poetycki, Teoretyczny Tekst Artystyczno-Filozoficzny (w: Poezje i inne utwory zebrane, Warszawa 2004), Manifest Sztuki Krytycznej (2001), Manifest Poezji Krytycznej (Kwartalnik Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Podgląd nr 4, 2019)[3].

Twórczość filozoficzna

[edytuj | edytuj kod]

Autor kilkudziesięciu artykułów naukowych, popularnonaukowych i esejów. Drukował je w czasopismach: Przegląd Filozoficzny, Kwartalnik Filozoficzny, Edukacja Filozoficzna, Studia Filozoficzne, Ruch Filozoficzny, Przegląd Humanistyczny, Przegląd Socjologiczny, Kultura i Społeczeństwo, Kultura Współczesna, Twórczość, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Estetycznego, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Historyków Sztuki[3]. Wydał następujące książki naukowe:

  • Piękno a sztuka, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe Semper 1994, ISBN 978-83-932129-0-3
  • Filozofia wartości, Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1994, ISBN 83-230-9810-7
  • Zagadnienia etyki. Wybór tekstów. Wybór, słowo wstępne, opracowanie naukowe: Andrzej Książek, Warszawa, Wydawnictwo Akme 1995; ISBN 83-85333-81-9.
  • Sztuka przeciw Sztuce. Z teorii awangardy XX wieku, Warszawa, Wydawnictwo Akme 2000, 2001, 2003, 2004; ISBN 83-85333-81-9.
  • Filozofia i sztuki piękne, Warszawa, Wydawnictwo Akme 2006, 2008, 2015; ISBN 978-83-932129-0-3.
  • Prawda Dobro Piękno. Wybór pism Władysława Tatarkiewicza. Wybór, wstęp i opracowanie naukowe Andrzej Książek, Warszawa, Wydawnictwo Sowa 2010, 2015,ISBN 978-83-932129-2-7
  • Tatarkiewicz”, Warszawa, Wiedza Powszechna, seria Myśli i Ludzie 2010, ISBN 978-83-214-1445-4
  • Dylematy sztuki, Warszawa, Wydawnictwo Sowa 2011,ISBN 978-83-60660-56-0

Udział w pracach zbiorowych:

  • Wstęp do katalogu galerii Brama (1984)
  • Filozofia i Historia, w: Prace badawcze Katedry Nauk Społecznych, Warszawa, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej 1999; ISBN 8387079-19-7.
  • Koniec awangardy a sztuka końca wieku, w: Wiek awangardy, Warszawa, Wydawnictwo Universitas 2006; ISBN 83-242-0454-7

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Rektora Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej w Warszawie za książkę Piękno a sztuka (1994)[1]
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości (1999)[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n Andrzej KSIĄŻEK | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], sppwarszawa.pl [dostęp 2022-09-03].
  2. Andrzej Książek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-09-06].
  3. a b c d e f g h Andrzej Książek, Poezja, „Przegląd Filozoficzno-Literacki” (4 (10)), 2004, s. 255–259, ISSN 1643-2045 [dostęp 2022-09-03] (pol.).