Przejdź do zawartości

Andrej Husau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrej Husau
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1969
Mińsk

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Uchwyt

lewy

Andrej Leanidawicz Husau, błr. Андрэй Леанідавіч Гусаў, ros. Андрей Леонидович Гусов - Andriej Leonidowicz Gusow (ur. 16 listopada 1969 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi. Trener hokejowy.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodniczą rozpoczynał i zakończył w klubie Dynama Mińsk. W 1990 w barwach Chimika Nowopołock zdobył mistrzostwo białoruskiej SRR (wraz z nim w składzie drużyny byli wówczas m.in. Andrej Kudzin, Andrej Pryma)[3]. Grał także w polskiej lidze. Podczas występów w Nowym Targu jego partnerami w ataku byli rodak Andrej Pryma i Polak Mirosław Copija[4]. Razem z Prymą grali też wspólnie w innych klubach. W barwach zespołu SMS Warszawa grali wraz z nim jego rodacy Pryma[5], Dzmitryj Ausiannikau, Uładzimir Swita. W trakcie kariery w Polsce zyskał przyzdomek Gustlik[6].

W karierze seniorskiej reprezentował Białoruś. Uczestniczył w mistrzostwach świata w 1994, 1995 (Grupa C)[7], 1996 (Grupa B).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]
Andrej Husau (w środku w brązowym swetrze) wraz z ekipą GKS Tychy po zdobyciu mistrzostwa Polski 2019

Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem hokejowym. W latach 2006–2009 był szkoleniowcem klubu Kieramin Mińsk. W październiku 2009 został asystentem trenera Alaksandra Andryjeuskiego w klubie Dynama Mińsk podczas sezonu KHL (2009/2010)[8]. Od końca 2009 był trenerem Szachciora Soligorsk[9] (w tym klubie dyrektorem sportowym został Aleksandr Aleksiejew, występujący z nim wcześniej w Podhalu Nowy Targ). Na początku grudnia 2016 zrezygnował z posady trenera Szachciora[10][11].

Równolegle podjął pracę z kadrą Białorusi do lat 18, z którą uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 18 w 2005 (Dywizja I, jako asystent)[12], 2006[13]. (Elita, jako asystent), 2007 (Dywizja, I trener)[14][15]. Następnie został pierwszym trenerem kadry Białorusi do lat 20, którą prowadził w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2009 (Dywizja IA)[14]. Później przeszedł do pracy w sztabie seniorskiej reprezentacji Białorusi. W 2009 został jej tymczasowym selekcjonerem[16], po czym pełnił funkcję asystenta selekcjonera Eduarda Zankawca w turniejach mistrzostw świata 2010[17][18], 2011[19].

Od maja 2017 był głównym trenerem GKS Tychy w Polskiej Hokej Lidze[20]. Jego asystentem w Soligorsku był Siarhiej Szapiaciuk, który w tym samym charakterze został powołany w klubie z Tychów. 14 stycznia 2020 Husau zrezygnował ze stanowiska szkoleniowca GKS[21][22][23]. W czerwcu 2020 został trenerem Podhala Nowy Targ[24]. Po dwóch sezonach pracy w Podhalu odszedł z pracy tamże i w lipcu 2022 został ogłoszony głównym trenerem reprezentacji Polski do lat 18[25][26].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicze reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
Zawodnicze indywidualne
Szkoleniowe reprezentacyjne
Szkoleniowe klubowe
Wyróżnienia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Żuber: Przeżyjmy to jeszcze raz – sezon 1997/98. sportowefakty.pl, 2007-10-30. [dostęp 2017-05-10].
  2. Hokejowa pornografia. „Trybuna Śląska”, s. 8, Nr 232 z 4-5 października 1997. 
  3. О клубе. hchimik.by. [dostęp 2017-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-23)]. (ros.).
  4. Maciej Żuber: Przeżyjmy to jeszcze raz – sezon 1996/97. sportowefakty.pl, 2007-07-07. [dostęp 2017-05-10].
  5. Hokeiści rozpoczęli sezon. Unia, Podhale... jeszcze raz to samo?. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 4-5, Nr 39 z 5 września 1998. 
  6. Stefan Leśniowski: „Gustlik” odwiedził przyjaciół. 2015-05-11. [dostęp 2015-05-13]. (pol.).
  7. СТАТИСТИКА ИГРОКОВ СБОРНОЙ БЕЛАРУСИ. ЧЕМПИОНАТ МИРА 1995. hockeyarchives.ru. [dostęp 2017-05-10].
  8. Андрэй Гусаў стаў другім трэнерам хакейнага клуба "Дынама" (Мінск). belapan.com, 2009-10-23. [dostęp 2017-05-10]. (biał.).
  9. Уладзімір Сафонаў узначаліў салігорскі "Шахцёр". tvr.by, 2009-11-09. [dostęp 2017-05-10]. (biał.).
  10. Андрэй Гусаў пакінуў пасаду галоўнага трэнера хакейнага клуба "Шахцёр-Салігорск". belapan.com, 2016-12-02. [dostęp 2017-05-10]. (biał.).
  11. Владимир Цыплаков возглавил «Шахтер-Солигорск». charter97.org, 2016-12-03. [dostęp 2017-05-10]. (ros.).
  12. Team roster Belarus. iihf.com. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  13. Team roster Belarus. iihf.com. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  14. a b Team roster Belarus. iihf.com. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  15. Andrzej Godny: Były szkoleniowiec Unii Oświęcim będzie trenował Dinamo Mińsk. hokej.sport24.pl, 2007-07-27. [dostęp 2017-05-10].
  16. Gusow tymczasowym trenerem Białorusi. hokej.net, 2009-11-03. [dostęp 2017-05-10].
  17. Team roster Belarus. iihf.com. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  18. Grzegorz Zaleski: MŚ w hokeju: Henlon odegrał się na Białorusi. sportowefakty.wp.pl, 2010-05-12. [dostęp 2017-05-10].
  19. Team roster Belarus. iihf.com. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  20. Krzysztof Trzosek: Gusow nowym trenerem GKS Tychy. gkstychy.info, 2017-05-08. [dostęp 2017-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)].
  21. Sebastian Królicki, Radosław Kozłowski: Dymisja trenera. Co zrobi klub?. hokej.net, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-15].
  22. Radosław Kozłowski: Oficjalnie. Husau odchodzi, drużynę przejmuje jego asystent. hokej.net, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-15].
  23. Krzysztof Trzosek: Andrei Gusow zrezygnował. gkstychy.infou, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-15)].
  24. Mateusz Pawlik: Husau wraca po latach!. hokej.net, 2020-06-17. [dostęp 2020-06-24].
  25. Kto zostanie trenerem Podhala? Ziętara odmówił | Hokej.Net [online], hokej.net [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  26. Jakub Klimek: Gusow: Wygrać to wspaniałe uczucie. hokej.net, 2022-07-23. [dostęp 2022-07-23].
  27. 1986. 6-я Спартакиада народов СССР - Форум хоккейных статистиков им. Виктора Малеванного [online], ice-hockey-stat.com [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  28. Stefan Leśniowski: Spotkanie rekordzistów. sportowepodhale.pl, 2013-03-01. [dostęp 2017-05-10].
  29. Tytuł mistrzowski w 2020 przyznany uznaniowo

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]