Przejdź do zawartości

Anadyr (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anadyr
Ilustracja
Dolny bieg i ujście
Kontynent

Azja

Państwo

 Rosja

Okręg autonomiczny

 Czukocki Okręg Autonomiczny

Rzeka
Długość 1150 km
Średni przepływ

1400 m³/s u ujścia

Źródło
Miejsce Płaskowyż Anadyrski
Ujście
Recypient Morze Beringa
Miejsce

Zatoka Anadyrska

Mapa
Mapa rzeki
brak współrzędnych

Anadyr (ros. Анадырь) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Czukockim Okręgu Autonomicznym; długość 1150 km; powierzchnia dorzecza 191 tys. km²; średni roczny przepływ przy ujściu 1400 m³/s.

Źródła na Płaskowyżu Anadyrskim; w górnym biegu ma charakter rzeki górskiej, płynie w wąskiej dolinie w kierunku południowym; w środkowym i dolnym biegu płynie szeroką doliną w kierunku wschodnim po Nizinie Anadyrskiej, bieg kręty, tworzy liczne odnogi (jedna z nich łączy się z Jeziorem Czerwonym). Uchodzi estuarium (Zatoka Onemen) poprzez Liman Anadyrski do Zatoki Anadyrskiej Morza Beringa; u ujścia leży miasto Anadyr. W dorzeczu występują złoża węgla kamiennego i złota; w pobliżu ujścia także węgla brunatnego.

Zasilanie śniegowo-deszczowe, zamarza od października do maja. Żeglowna na długości 570 km (od miejscowości Markowo).

Główne dopływy: Majn (prawy), Bieła, Tanjurer (lewe).

Ujście rzeki Anadyr odkrył w 1648 roku Siemion Dieżniew, w XVIII wieku rzekę opisał Dmitrij Łaptiew.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]