Alojz Srebotnjak
 Alojz Srebotnjak, 2008 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Alojz Srebotnjak (ur. 27 czerwca 1931 w Postojnie[1][2], zm. 1 grudnia 2010 w Lublanie[3]) – słoweński kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1953–1958 kształcił się pod kierunkiem Lucijana Mariji Škerjanca w akademii muzycznej w Lublanie[1][2]. Następnie był uczniem Borisa Porreny (1958–1959) i Petera Racine’a Frickera w Londynie (1960–1961)[1][2]. Od 1955 do 1957 roku uczestniczył ponadto w letnich kursach u Vito Frazziego i Angelo Francesco Lavagnino w Accademia Musicale Chigiana w Sienie[1]. W latach 1964–1970 był wykładowcą akademii pedagogicznej w Lublanie, a od 1970 do 1995 roku profesorem kompozycji w lublańskiej akademii muzycznej[1][2]. Był jednym ze współzałożycieli powołanej w 1960 roku awangardowej grupy kompozytorskiej Pro Musica Viva[1]. Otrzymał nagrodę na festiwalu filmów krótkometrażowych i dokumentalnych w Belgradzie (1960), nagrodę radia jugosłowiańskiego (1966), nagrodę na festiwalu filmowym w Puli (1974) oraz nagrodę im. Prešerena (1998)[1]. Laureat konkursu im. G.B. Viottiego w Vercelli (1966)[1].
W swojej twórczości posługiwał się awangardowymi technikami takimi jak dodekafonia, aleatoryzm i serializm[1][2], stosował też nawiązania do słoweńskiego folkloru muzycznego[1].
Wybrane kompozycje
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- Muzyka na smyczki (1955, zrewid. 1982)
- Sinfonietta in due tempi (1958)
- Monologi na flet, obój, róg i smyczki (1962)
- Kraška suita (1964)
- Antifona (1964)
- Koncertantne epizode (1967)
- Koncert na harfę i orkiestrę (1971)
- Koncert skrzypcowy (1975)
- Slovenica (1976)
- Tańce macedońskie na smyczki (1976; także wersja na orkiestrę lub 2 oboje, 2 klarnety, 2 fagoty i perkusję)
- Ballada (1977)
- Naturae vox (1981)
- Słoweńskie tańce ludowe na smyczki (1982; także wersja na orkiestrę lub skrzypce i fortepian)
- Rapsodica na smyczki (1988)
Utwory kameralne
- 3 sonatiny na skrzypce i fortepian (I 1954, II 1966, III 1968)
- Allegro, Corale 3 Passacaglia na kwartet smyczkowy (1954)
- Fantasia notturna na 3 skrzypiec, klarnet i harfę (1957)
- 5 preludiów na harfę (1960)
- Serenada na flet, klarnet i fagot (1961)
- 6 utworów na fagot i fortepian (1963)
- Dnevnik na trio fortepianowe (1972)
- Lamento na zespół kameralny (1976)
- kolaż Naif na zespół instrumentalny (1977)
- kolaż Macedonica na zespół instrumentalny (1978)
- kolaż Spray na zespół instrumentalny (1981)
- Improvizacije na Tartinija na skrzypce (1991)
Utwory fortepianowe
- Invenzione variata (1961)
- Tańce macedońskie (1972)
- Wariacje na temat Marija Kogoja (1984)
- Wariacje na temat Slavka Osterca (1990)
- Wariacje na temat Lucijana M. Škerjanca (1996)
- Scherzzzando (1997)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Mati na głos i smyczki (1955)
- Pisma na sopran i harfę (1956)
- Vojne slike na tenora, altówkę, perkusję i fortepian (1957)
- Requiem za talca na chór, harfę, kotły i tam-tam (1963)
- Microsongs na głos i zespół kameralny (1964)
- Ekstaza smrti na baryton, chór i orkiestrę (1965)
- Naivni Orfej na chór i zespół kameralny (1973)
- Zjasni zvezde mu temne! na baryton, trąbkę, harfę, kotły i smyczki (1989)
- Sonety na tenora i fortepian (1991)
- Portret pesnika na tenora i fortepian (1993)
- Škofjeloški pasijon na solistów, chór i orkiestrę (2000)
Balet
- Trobenta in vrag (1980)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 60. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3437. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ Umrl je skladatelj Alojz Srebotnjak. rtvslo.si, 2010-12-02. [dostęp 2023-06-03]. (słoweń.).