Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Allan MacDonald (ur. 1 grudnia 1951 w Antigonish w Nowej Szkocji) – kanadyjski fizyk działający przez większość kariery w Stanach Zjednoczonych, profesor Uniwersytetu Teksańskiego w Austin.
Zajmuje się teoretycznymi aspektami fizyki materii skondensowanej; m.in. kwantowym efektem Halla, spintroniką, przewodnictwem i magnetyzmem[1]. W 2011 roku wraz z Rafim Bistrizerem zaproponował niezwyczajne właściwości dwóch warstw grafenu skręconych pod tzw. magicznym kątem[2]. Teorie tę eksperymentalnie potwierdził Pablo Jarillo-Herrero wykazując, iż prowadzi to nadprzewodnictwa grafenu i znacznego zwiększenia wydajności przesyłu energii[3].
W 2020 roku nagrodzony Nagrodą Wolfa z dziedziny fizyki.
- ↑ Allan H. MacDonald – NAS [online], https://www.nasonline.org/ [dostęp 2024-10-07] (ang.).{{Cytuj}} Gołe linki: "opublikowany".
- ↑ RafiR. Bistritzer RafiR., Allan H.A.H. MacDonald Allan H.A.H., Moiré bands in twisted double-layer graphene, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 108 (30), 2011, s. 12233–12237, DOI: 10.1073/pnas.1108174108, ISSN 0027-8424, PMID: 21730173, PMCID: PMC3145708 [dostęp 2024-10-07] .
url
- ↑ A Physics Magic Trick: Take 2 Sheets of Carbon and Twist, [w:] New York Times [online] .
| XX wiek |
- 1978: Chien-Shiung Wu
- 1979: George Eugene Uhlenbeck, Giuseppe Occhialini
- 1980: Michael E. Fisher, Leo P. Kadanoff, Kenneth G. Wilson
- 1981: Freeman J. Dyson, Gerardus ’t Hooft, Victor F. Weisskopf
- 1982: Leon Max Lederman, Martin Perl
- 1983/1984: Erwin L. Hahn, Peter B. Hirsch, Theodore H. Maiman
- 1984/1985: Conyers Herring, Philippe Nozieres
- 1986: Mitchell J. Feigenbaum, Albert J. Libchaber
- 1987: Herbert Friedman, Bruno B. Rossi, Riccardo Giacconi
- 1988: Roger Penrose, Stephen Hawking
- 1989: nie przyznano
- 1990: Pierre-Gilles de Gennes, David J. Thouless
- 1991: Maurice Goldhaber, Valentine L. Telegdi
- 1992: Joseph H. Taylor Jr.
- 1993: Benoît Mandelbrot
- 1994/1995: Witalij Ginzburg, Yoichiro Nambu
- 1995/1996: nie przyznano
- 1997: John Archibald Wheeler
- 1998: Jakir Aharonow, sir Michael V. Berry
- 1999: Dan Szechtman
- 2000: Raymond Davis, Masatoshi Koshiba
|
|---|
| XXI wiek |
- 2001: nie przyznano
- 2002/3: Bertrand I. Halperin, Anthony J. Leggett
- 2004: Robert Brout, Francois Englert, Peter W. Higgs
- 2005: Daniel Kleppner
- 2006/2007: Albert Fert, Peter Grünberg
- 2008/2009: nie przyznano
- 2010: John Clauser, Alain Aspect, Anton Zeilinger
- 2011: Maximilian Haider, Harald Rose, Knut Urban
- 2012: Ja’akow Bekenstein
- 2013: Peter Zoller, Ignacio Cirac
- 2014: nie przyznano
- 2015: James D. Bjorken, Robert P. Kirshner
- 2016: Josef Imry
- 2017: Michel Mayor, Didier Queloz
- 2018: Charles Henry Bennett, Gilles Brassard
- 2019: nie przyznano
- 2020: Rafi Bistritzer, Pablo Jarillo-Herrero, Allan MacDonald
- 2021: Giorgio Parisi
- 2022: Ferenc Krausz, Paul Corkum, Anne L’Huillier
- 2024: Martin Rees
|
|---|
Identyfikatory zewnętrzne:
