Agostino Carracci
 Autoportret (1590) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Agostino Carracci (ur. 16 sierpnia 1557 w Bolonii, zm. 22 marca 1602 w Parmie) – włoski malarz i rytownik okresu wczesnego baroku, współzałożyciel Akademii Bolońskiej, brat Annibale Carracciego, kuzyn Lodovica Carracciego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się u Prospera Fontany i Lodovica Carracciego. Podróżował do Rzymu (1581), Cremony (1582) i dwukrotnie do Wenecji. Wraz ze swoimi krewniakami wykonał malowidła ścienne w kilku pałacach bolońskich (Fava, Magnani-Salem, Sampieri-Talon). Pomagał bratu Annibale w dekoracji Galerii Owidiusza w Palazzo Farnese w Rzymie. Był współzałożycielem Akademii Bolońskiej, gdzie jako wszechstronny erudyta wykładał nauki przyrodnicze i teorię sztuki. Poróżniony z bratem, na zaproszenie księcia Ranuccia Farnese, udał się do Parmy, gdzie w 1599 malował freski o tematyce mitologicznej w Palazzo del Giardino (Kupidyny, Galatea i Argonauci, Wenus i Mars, Wojownik opierający się czarom Syreny). Wykonywał też obrazy sztalugowe o tematyce religijnej i portrety.
Był niezwykle płodnym rytownikiem. Pozostawił ok. 350 miedziorytów (reprodukował m.in. dzieła Correggia i Veronesego).
Malarzem został także jego nieślubny syn Antonio Marziale Carracci.
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Arrigo Włochacz, Pietro Szaleniec i Amon Karzeł - ok. 1598, 101 x 133 cm, Museo di Capodimonte, Neapol
- Demokryt - 1598, Museo di Capodimonte, Neapol
- Ekstaza św. Katarzyny - 1590, Galeria Borghese, Rzym
- Giovanna Guicciardini - 1598, 95 x 76 cm, Gemäldegalerie, Berlin
- Krajobraz z kąpiącymi się - 1597-99, 40 x 49 cm, Galleria Palatina, Florencja
- Madonna z Dzieciątkiem i świętymi – 1586, 153 x 120 cm, Galleria Nazionale, Parma
- Opłakiwanie - ok. 1586, 191 x 156 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
- Ostatnia komunia św. Hieronima - ok. 1592, 376 x 224 cm, Pinacoteca Nazionale, Bolonia
- Ostatnia Wieczerza - 172 x 237 cm, Prado, Madryt
- Pluton - 1592, Galleria Estense, Modena
- Portret lutnisty - 1585-86, 54 x 32 cm, Museo di Capodimonte, Neapol
- Wenus, Amor i satyr - 1598-99, 129 x 184 cm, Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
- Wniebowzięcie Marii - ok. 1592, Pinacoteca Nazionale, Bolonia
- Zwiastowanie - 48 x 35 cm, Luwr, Paryż
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Barok, Albert Rovira (red.), Maria Mach (tłum.), Łódź: Galaktyka, 1999, ISBN 83-87914-03-7, OCLC 830299699.
- Chiara Lachi, Sztuka baroku, Warszawa: Arkady, 2011 (Wielka Historia Sztuki, t. 5), ISBN 978-83-213-4685-4
- Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
- Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
- Sztuka świata, t. 12, Leksykon A-K, Warszawa: Arkady, 2009, ISBN 83-213-4088-1
- Józek Wzorek, Carracci, [w:] Encyklopedia katolicka, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 1985.