Przejdź do zawartości

Abner Mares

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abner Mares
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1985
Guadalajara

Obywatelstwo

Meksyk

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

kogucia

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

35

Zwycięstwa

31

Przez nokauty

15

Porażki

3

Remisy

1

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Meksyk
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto San Salvador 2002 waga kogucia
Igrzyska panamerykańskie
srebro Santo Domingo 2003 waga kogucia
  1. Bilans walk aktualny na 16 czerwca 2018.

Abner Mares Martínez (ur. 28 listopada 1985 w Guadalajarze) – meksykański bokser, wicemistrz Igrzysk panamerykańskich, były zawodowy mistrz świata wagi piórkowej (do 126 funtów) i były junior piórkowej (do 122 funtów) federacji WBC oraz były w wadze koguciej (do 118 funtów) organizacji IBF.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy zaczął odnosić już w okresie juniorskim. W roku 2002 został w Kecskemet (Węgry) mistrzem świata kadetów[1] (U17), a w 2004 w Czedżu (Korea Południowa) wicemistrzem świata juniorów w wadze koguciej. Przegrał w finale z Kirgizem Ajbekiem Abdimomnowem[2].

Równocześnie startował w zawodach seniorskich. W roku 2002 w San Salwador został mistrzem Igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów. W półfinale pokonał późniejszego zawodowego mistrza świata Portorykańczyka Juana Manuela Lópeza i w finale również późniejszego zawodowego mistrza świata Kolumbijczyka Yonnhy Péreza[3].

W Igrzyskach Panamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana) w 2003 pokonał kolejno: Argentyńczyka Juana Manuela Floresa oraz powtórnie Juana Manuela Lópeza. W półfinale wygrał ponownie z Yonnhym Pérezem, a w finale przegrał z Kubańczykiem Guillermo Rigondeaux'a[4].

Reprezentował swój kraj na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w wadze koguciej. Przegrał pierwszą walkę z Węgrem Zsoltem Bedakiem na punkty po kontrowersyjnym werdykcie[5].

W trakcie kariery amatorskie rozegrał 120 pojedynków, z których wygrał 112, w tym 84 przed czasem.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął 6 stycznia 2005. Do marca 2010 stoczył 20 walk, wszystkie wygrywając. W tym czasie zdobył tytuł WBO NABO w kategorii koguciej.

22 maja 2010 stoczył pojedynek o tytuł mistrza świata IBF w wadze koguciej z Kolumbijczykiem Yonnhy Pérezem. Był to ich czwarty pojedynek. Trzy pierwsze miały miejsce w trakcie kariery amatorskiej. Walka zakończyła się remisem i Pérez pozostał mistrzem[6]. 11 grudnia doszło do pojedynku z Ormianinem Wachtangiem Darczinjanem. Stawką był tytuł IBO i wakujący WBC Silver. Walka odbyła się w ramach turnieju zorganizowanego przez telewizję Showtime. Zwycięzca miał spotkać się z lepszym z pary Joseph Agbeko-Yonnhy Pérez o tytuł mistrzowski IBF. Mares był liczony w drugiej rundzie a Darczinjan w siódmej. Mares wygrał po zaciętym pojedynku niejednogłośnie na punkty[7].

13 sierpnia 2011 doszło w Las Vegas do pojedynku z Nigeryjczykiem Josephem Agbeko. Po wyrównanej walce, w której Agbeko był liczony w pierwszej i jedenastej rundzie, Mares wygrał niejednogłośną decyzją sędziów i został nowym mistrzem organizacji IBF w wadze koguciej oraz obronił tytuł WBC Silver[8]. Do rewanżowego pojedynku doszło 3 grudnia. Mares wygrał jednogłośnie na punkty i obronił pas mistrzowski IBF[9].

W lutym 2012 zrezygnował z tytułu w kategorii koguciej przechodząc do junior piórkowej. 21 kwietnia w El Paso (Stany Zjednoczone) zmierzył się z Portorykańczykiem Erikiem Morelem o wakujący tytuł mistrza federacji WBC. Zwyciężył jednogłośnie na punkty zostając mistrzem świata w drugiej kategorii wagowej[10]. Do pierwszej obrony doszło 10 listopada a przeciwnikiem był posiadacz tytułu WBA Super w wadze koguciej Anselmo Moreno z Panamy. Zwyciężył Mares jednogłośnie na punkty mając przeciwnika na deskach w rundzie piątej[11].

W lutym 2013 zrezygnował z tytułu przechodząc do kategorii piórkowej. 4 maja w Las Vegas zmierzył się z mistrzem tej kategorii federacji WBC rodakiem Danielem Ponce de Leónem. Wygrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie, mając przeciwnika na deskach w rundzie drugiej oraz dziewiątej i został mistrzem świata w trzeciej kategorii wagowej[12].

7 marca 2015 na gali w MGM Grand w Las Vegas wygrał na punty na dystansie dziesięciu rund 99:90, 98:91 i 96:93 z rodakiem Arturem Santosem Reyesem (18-5, 5 KO)[13].

29 sierpnia 2015 na gali PBC w Los Angeles przegrał niejednogłośnie na punkty 114-114, 111-117 i 111-117 rodakiem Santą Cruzem (31-0-1, 17 KO) pojedynek o pas super czempiona WBA kategorii piórkowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyniki Mistrzostw Świata Kadetów 2002
  2. Wyniki Mistrzostw Świata Juniorów 2004
  3. Wyniki Igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów 2002
  4. Wyniki Igrzysk Panamerykańskich 2003
  5. Wyniki Igrzysk Olimpijskich 2004
  6. Perez, mares battle to a draw. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-12)].(Fightnews.com)[dostęp 14-08-2011]
  7. Mares, Agbeko victorious. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-15)]. (Fightnews.com)[dostęp 14-08-2011]
  8. Mares wins Showtime tourney. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (Fightnews.com)[dostęp 14-08-2011]
  9. Abner Mares defeats King Kong Agbeko again. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)]. (Fightnews.com)[dostęp 04-12-2011]
  10. Mares, Moreno win in El Paso. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-11)]. (Fightnews.com)[dostęp 22-04-2012]
  11. Mares wygrywa na punkty (Bokser.org) [dostęp 11-11-2012]
  12. Mares mistrzem w trzeciej kategorii (Bokser.org) [dostęp 12-05-2013]
  13. Mares tłumaczy słabą postawę chorobą. Bokser.org, 9 marca 2015. [dostęp 2015-03-09]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]