AHRLAC
.jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
AHRLAC Holdings |
| Typ | |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
26 lipca 2014 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12 m |
| Długość |
10,5 m |
| Masa | |
| Startowa |
3800 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
504 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Rzuty | |
| |
AHRLAC (Advanced High-performance Reconnaissance Light AirCraft, zaawansowany lekki samolot rozpoznawczy o wysokich osiągach) – prototypowy samolot przeciwpartyzancki i rozpoznawczy opracowany przez południowoafrykański AHRLAC Holdings. Wersja bojowa AHRLAC-a otrzymała nazwę Mwari.
Historia konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]AHRLAC-a opracowano jako tanią (do 10 milionów dolarów) i mało wymagającą maszynę do rozpoznania i obserwacji pola walki oraz wskazywania celów (ISTAR)[1][2]. Paramount Group, spółka wiodąca w ramach AHRLAC Holdings, planuje eksport samolotu i twierdzi, że spotkał się on z zainteresowaniem ze strony innych państw[3]. AHRLAC ma stanowić alternatywę zarówno dla klasycznych samolotów bojowych w państwach biedniejszych, jak i dla dronów bojowych (UCAV) w państwach bogatszych[1]. Ponadto producent widzi też możliwość zastosowania AHRLAC-a na rynku cywilnym[1].
AHRLAC-a zaprezentowano publicznie w postaci pełnowymiarowej makiety 27 września 2011 roku[4]. Pierwszy lot odbył się 26 lipca 2014 roku. Od tego dnia do końca listopada 2016 roku prototyp spędził w powietrzu ponad 230 godzin[1]. Ukończenie budowy drugiego prototypu zaplanowano na początek roku 2017[5]. Egzemplarz numer dwa ma być wyposażony w podwozie wciągane w locie[1].
W sprawie rozwoju wersji uzbrojonej o nazwie Mwari AHRLAC Holdings podpisał porozumienie z Boeingiem, który opracuje dla samolotu system zarządzania misją i będzie odpowiedzialny za promocję i sprzedaż AHRLAC-a na tych rynkach, na których Amerykanie cieszą się mocną pozycją[5]. Produkcja seryjna będzie prowadzona w fabryce przy lotnisku Wonderboom, która ma być otwarta w roku 2017[5].
Opis techniczny
[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja metalowa z elementami kompozytowymi w układzie dwubelkowego górnopłatu z silnikiem Pratt & Whitney PT6A-66B ze śmigłem pchającym. Skrzydło o skosie ujemnym, kabina w układzie „tandem”[1].
Wersja uzbrojona Mwari ma być zdolna do przenoszenia rodzimej produkcji ppk Mokopa i ZT3 Ingwe[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Łukasz Golowanow: AHRLAC Mwari. Tani sposób na zielone ludziki. konflikty.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2016-11-30].
- ↑ Awad Mustafa: Boeing, Paramount To Weaponize S. African Recon Plane. defensenews.com, 7 marca 2016. (ang.).
- ↑ Murdo Morrison. Powering recovery. „Flight International”. 8-14 November 2016. s. 37.
- ↑ Craig Hoyle: PICTURE: South African firms unveil indigenous light-attack aircraft. flightglobal.com, 27 września 2011. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c Murdo Morrison. Powering recovery. „Flight International”. 8-14 November 2016. s. 36–37.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Łukasz Golowanow: AHRLAC Mwari. Tani sposób na zielone ludziki. konflikty.pl, 16 listopada 2016. [dostęp 2016-11-30].
- Murdo Morrison. Powering recovery. „Flight International”. 8-14 November 2016. s. 36–39.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa producenta. ahrlac.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)].
- Nagranie z pierwszego lotu i przygotowań do niego