Przejdź do zawartości

57 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 57
Galizisches Infanterieregiment Nr. 57
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1689

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Galicyjski

Tradycje
Święto

27 czerwca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Tarnów, Wiedeń, Bochnia, Kraków

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

12 Dywizja Piechoty

Kapitan IR. 57 w mundurze służbowym
Oznaka stopnia kapitana IR. 57
Żołnierz IR. 57

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 57 (IR. 57) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został utworzony w 1689 roku[1].

Swoje święto pułk obchodził 27 czerwca w rocznicę bitwy pod Oświęcimiem stoczonej w 1866 roku[1].

Okręg uzupełnień nr 57 Tarnów na terytorium 1 Korpusu[1].

Kolory pułkowe: bladoczerwony (blassrot), guziki złote.

Skład narodowościowy w 1914 roku 91% – Polacy[2].

W 1873 roku komenda pułku mieściła się w Wiedniu, natomiast batalion zapasowy oraz batalion uzupełnień w Tarnowie.

W latach 1900–1914 sztab pułku razem z 3. i 4. batalionem stacjonował w Tarnowie, 1. batalion w Bochni, natomiast 2. batalion w 1908 roku został detaszowany z Tarnowa do Travnika, a następnie do Zenicy w Bośni[1].

W 1914 roku pułk wchodził w skład 24 Brygady Piechoty należącej do 12 Dywizji Piechoty[3].

W czasie I wojny światowej żołnierze pułku brali udział w walkach z Rosjanami w Galicji na przełomie 1914 i 1915 roku. W listopadzie 1914 roku, w czasie jesiennej ofensywy austro-węgierskiej na Królestwo Kongresowe, pułk brał udział w walkach w okolicach Nowej Słupi. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 314 w Bochni, 315 w Krzeczowie, 74 w Szymbarku oraz na cmentarzu katolickim w Nowej Słupi.

Szefowie pułku

[edytuj | edytuj kod]

Kolejnymi szefami pułku byli:

W latach 1857–1873 drugim szefem pułku był FML Ferdynand Aleksander von Simbschen[1].

Żołnierze

[edytuj | edytuj kod]
Komendanci pułku
  • płk Wilhelm Ritter von Görtz (1873)
  • płk Heinrich Watzka (1903)
  • płk Hugo Ubaldini (1904–1905)
  • płk Josef Ritter von Gutter (1906–1908)
  • płk Emil Gołogórski (1909–1911)
  • płk Josef Dostal (1912–1914[1])
  • płk Juliusz Bijak (1 III – 15 IX 1914)
Oficerowie i podoficerowie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
  • Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Nr 57. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].