52 Pułk Piechoty (Cesarstwo Niemieckie)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1860 |
| Rozformowanie |
1919 |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
52 Pułk Piechoty im. von Alvenslebena (6 Brandenburski) (niem. Infanterie-Regiment von Alvensleben (6. Brandenburgisches) Nr. 52) – pułk piechoty niemieckiej. Sformowany 5 maja 1860[1] jako 12 kombinowany pułk piechoty (12. kombiniertes Infanterie-Regiment). Garnizonami pułku były: Cottbus (pol. Chociebuż) oraz Crossen (pol. Krosno Odrzańskie).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Oddział ten kontynuował tradycje pruskiego Infanterie-Regiment Nr. 52, który to powstał w 1740 w Magdeburgu. Kantonem dla regimentu były niewielkie miejscowości w rejonie Magdeburga. Od 1742 do 1806 stacjonował w Kłodzku a trzy kompanie w Srebrnej Górze.
Pułk walczył pod Rawką i oblegał Warszawę w 1794. Potem od 1806 stacjonował w Gdańsku pod dowództwem Joachima von Reinharta.
30 stycznia 1807 dowództwo nad pułkiem objął Carl Friedrich von Hamberger, by od 7 marca do 24 maja 1807 brać czynny udział w obronie obleganego Gdańska. III batalion tego pułku przebywał do grudnia 1807 w Twierdzy Grudziądz.
W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 pułk osiągnął gotowość bojową i w składzie 10 Brygady Piechoty 5 Dywizji[2] został wysłany na front zachodni[3]. Na stopie wojennej pułk liczył początkowo 3287 żołnierzy i dysponował 53-osobowym sztabem. Jego trzon stanowiły trzy bataliony piechoty liczące etatowo po 1079 żołnierzy. Te dzieliły się na cztery trzyplutonowe kompanie. Ponadto pułk posiadał organiczną kompanię karabinów maszynowych[4]. W kolejnych latach w armii cesarskiej następowała restrukturyzacje wojsk. Wprowadzono nowy model „dywizji wz. 1915”. Zgodnie z jej etatem, pozostawiono w pułku 97-osobową kompanię karabinów maszynowych z 15 kaemami, ale liczebność batalionu piechoty zmniejszono do 650 żołnierzy[5]. Słabszym liczebnie batalionom dodano jednak kompanię karabinów maszynowych, a w 1917 pluton granatników i pluton moździerzy[6].
Schemat organizacyjny
[edytuj | edytuj kod]- III Korpus Armijny – Berlin
- 5 Dywizja Piechoty – Frankfurt nad Odrą
- 10 Brygada Piechoty – Frankfurt nad Odrą
- 52 pułk piechoty im. von Alvenslebena (6 Brandenburski) - (Infanterie-Regiment von Alvensleben (6. Brandenburgisches) Nr. 52), Cottbus (Chociebuż) oraz Crossen (Krosno Odrzańskie)
- 10 Brygada Piechoty – Frankfurt nad Odrą
- 5 Dywizja Piechoty – Frankfurt nad Odrą
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wykaz niemieckich pułków piechoty ↓.
- ↑ Thomas 2019a ↓, s. 13.
- ↑ Thomas 2019a ↓, s. 11.
- ↑ Thomas 2019a ↓, s. 9.
- ↑ Thomas 2019b ↓, s. 10.
- ↑ Thomas 2019c ↓, s. 11.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Claus von Bredow, bearb., Historische Rang- und Stammliste des deuschen Heeres (1905)
- Hermann Cron et al., Ruhmeshalle unserer alten Armee (Berlin, 1935)
- Hermann Cron, Geschichte des deutschen Heeres im Weltkriege 1914-1918 (Berlin, 1937)
- Günter Wegner, Stellenbesetzung der deutschen Heere 1815-1939. (Biblio Verlag, Osnabrück, 1993), Bd. 1
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1914–1915. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-074-2.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1915–1917. T. 2. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-075-9.
- Nigel Thomas: Armia niemiecka w I wojnie światowej 1917–1918. T. 3. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2019. ISBN 978-83-8178-076-6.
- Niemieckie pułki piechoty 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2023-08-18]. (pol.).
- Jonathan Viser: Imperial German Infantry Regiments. [w:] The Prussian Machine [on-line]. prussianmachine.com. [dostęp 2025-01-30]. (ang.).
| Pułki gwardyjskie | |
|---|---|
| Pułki grenadierów | |
| Pułki fizylierów | |
| Pułki bawarskie | |
| Pułki „zwykłe” |
|
