Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3-Metylotiofentanyl
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
N-[3-metylo-1-(2-tiofen-2-yloetylo)piperydyn-4-ylo]-N-fenylopropanoamid
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C21H28N2OS
|
Masa molowa
|
356,52 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
86052-04-2
|
PubChem
|
62296
|
DrugBank
|
DB01439
|
SMILES
|
CCC(=O)N(C1CCN(CC1C)CCC2=CC=CS2)C3=CC=CC=C3
|
|
InChI
|
InChI=1S/C21H28N2OS/c1-3-21(24)23(18-8-5-4-6-9-18)20-12-14-22(16-17(20)2)13-11-19-10-7-15-25-19/h4-10,15,17,20H,3,11-14,16H2,1-2H3
|
InChIKey
|
SRARDYUHGVMEQI-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
Legalność w Polsce
|
środek odurzający grup I-N i IV-N
|
3-Metylotiofentanyl – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek opioidowy (pochodna fentanylu) objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykazy I i IV)[1]. W Polsce jest w wykazach I-N i IV-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].