1 Dywizja Kawalerii (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1939 |
Rozformowanie |
1941 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. Kurt Feldt |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa agresja na Francję agresja na ZSRR | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk |
kawaleria |
Skład |
patrz tekst |
1 Dywizja Kawalerii (niem. 1 Kavallerie-Division) – dywizja kawalerii niemieckiej, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję oraz w ataku na Związek Radziecki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dywizję utworzono 25 października 1939 roku, na bazie 1 Brygady Kawalerii która brała udział w agresji na Polskę. Następnie 1 Dywizja Kawalerii uczestniczyła w agresji na Francję, prowadząc atak przez terytorium Holandii. W związku z planowaną agresją na ZSRR została przerzucona na okupowane ziemie polskie. W 1941 roku uczestniczyła w walkach z Armią Czerwoną pod Mińskiem, Homlem i Kijowem. Nad rzeką Prypeć brała udział w zwalczaniu partyzantki radzieckiej[1]. Po odesłaniu do Prus Wschodnich 5 listopada 1941 roku została przeformowana w 24 Dywizję Pancerną[1].
W czasie walk w Belgii i we Francji (podobnie jak na innych frontach) 1 Dywizja Kawalerii używana była głównie do rozpoznania i ochrony rejonów niedostępnych dla wojsk zmechanizowanych. Podstawową bronią kawalerzystów był karabinek Kar98k[2].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. Kurt Feldt
- płk Otto Mengers[3]
Skład dywizji
[edytuj | edytuj kod]- 1 Brygada Kawalerii
- 2 Brygada Kawalerii oraz pułk artylerii konnej, batalion cyklistów, kompania niszczycieli czołgów, batalion inżynieryjny, batalion łączności i dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mitcham 2010 ↓, s. 340.
- ↑ Rottman i Andrew 2010 ↓, s. 26.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 341.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Gordon Rottman, Stephan Andrew: Niemiecka inwazja na Francję, Holandię, Belgię i Luksemburg. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11644-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]