183 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie |
maj 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
Generalmajor (Generalleutnant) Benignus Dippol |
Ostatni |
Generalmajor Heinrich Warrelmann |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
OKH |
183 Dywizja Piechoty (niem. 183. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 28 listopada 1939, w 7. fali mobilizacyjnej na poligonie w Münsingen w XII. Okręgu Wojskowym. Latem 1944 r. jednostkę przeformowano i 15 września utworzono na jej bazie 183 Dywizję Grenadierów Ludowych (183 Volks-Grenadier-Division).
We wrześniu 1941, żołnierze dywizji brali udział w wymordowaniu około 2000 ludzi w Diemidowie[1].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Struktura organizacyjna w listopadzie 1939:
330. i 343. pułk piechoty, 219. dywizjon artylerii lekkiej.
- Struktura organizacyjna w styczniu 1940 roku:
330., 343. i 351. pułk piechoty, 219. pułk artylerii, 219. batalion pionierów, 219. oddział rozpoznawczy, 219. oddział przeciwpancerny, 219. oddział łączności, 219. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna w kwietniu 1942:
330. i 351. pułk piechoty, 219. pułk artylerii, 219. batalion pionierów, 219. oddział rozpoznawczy, 219. oddział przeciwpancerny, 219. oddział łączności, 219. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna w lipcu 1944:
311., 330. i 691. pułk grenadierów, 219. pułk artylerii, 219. batalion pionierów, 219. dywizyjny batalion fizylierów, 219. oddział przeciwpancerny, 219. oddział łączności, 219. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- Generalmajor (Generalleutnant) Benignus Dippol 1 XI 1939 – 4 X 1941;
- Generalleutnant Richard Stempel 4 X 1941 – 20 I 1942;
- Generalleutnant Augustus Dettling 20 I 1942 – 14 XI 1943;
- Generalleutnant Wolfgang Lange 15 IX 1944 – 1 V 1945;
- Generalmajor Heinrich Warrelmann 1 V 1945 – 8 V 1945;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1789 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
- Paul Carell , Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i 1998; ISBN 0-7643-0266-3;
- Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Die Schlacht. Der Ruckschlag; Friedberg b.d.w; ISBN 978-3-89555-372-1;
- Haupt Werner, Army Group South. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945, b.m.w 1998; ISBN 0-7643-0385-6;
- Tadeusz Sawicki , Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737 .
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;