Łokieć (wieś)
49°09′05″N 22°44′55″E/49,151389 22,748611
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Liczba ludności |
0 |
| Kod pocztowy |
38-713[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0996287 |
Położenie na mapie gminy Lutowiska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
| 49°09′05″N 22°44′55″E/49,151389 22,748611[1]
| |
Łokieć (ukr. Лікоть, Likot') – nieistniejąca już wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, na północ od miejscowości Muczne przy granicy z Ukrainą nad Sanem. Obszar dawnej wsi stanowi obecnie torfowiskowy rezerwat przyrody Łokieć. Mimo to miejscowość figuruje jako wieś w rejestrze TERYT[4]. Podlega sołectwu Stuposiany.
Wieś została lokowana przed 1580 r. na prawie wołoskim, stanowiła własność Kmitów.
W XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Łokciu byli Antoni Dominikowski[5], Kajetan Dominikowski[6], Jan Dominikowski[7][8], Kajetan Dominikowski[9][10].
Po II wojnie światowej (w ramach akcji oczyszczania pasa przygranicznego) wieś uległa całkowitemu wysiedleniu, a większość terenu dawnej wsi (na północ od Sanu) znalazła się na obszarze ZSRR. Pozostała zabudowa i infrastruktura zostały po 1945 r. całkowicie rozebrane. W 1945 mieszkańcy zakopali we wsi dzwon z miejscowej cerkwi, którego do dzisiaj nie udało się zlokalizować[11].
Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934–1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945–1951 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952–1972 powiatu ustrzyckiego, a w 1972–1975 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie (1952–1954 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]- W 1921 Łokieć zamieszkiwały 392 osoby (w 68 domach mieszkalnych):
- 365 wyznania greckokatolickiego
- 22 wyznania rzymskokatolickiego
- 5 wyznania mojżeszowego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 73100
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Stuposiany, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1232 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr TERYT
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1847. Lwów: 1847, s. 337.
- ↑ Józef Białynia Chołodecki: Sanockie w r. 1846 (wspomnienie w sześćdziesiątą rocznicę wypadków). Lwów: 1906, s. 11.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1851. Lwów: 1851, s. 417.
- ↑ Tu podany jako Jan Dunikowski. Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 117.
- ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859. Lwów: 1859, s. 445.
- ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1860. Lwów: 1860, s. 453.
- ↑ Krzysztof Potaczała: Bieszczady w PRL-u. Olszanica: Wydawnictwo BOSZ, 2012, s. 161. ISBN 978-83-7576-154-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Łokieć (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 688.