Łojewo (województwo pomorskie)
54°32′33″N 17°20′51″E/54,542500 17,347500| osada | |
 Pałac w Łojewie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
209 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-231[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GSL |
| SIMC |
0743400 |
Położenie na mapie gminy Damnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słupskiego  | |
| 54°32′33″N 17°20′51″E/54,542500 17,347500[1]
| |
Łojewo (kaszb. Łojéwò[3], niem. Lojow) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica na Pobrzeżu Słowińskim. Wieś jest częścią składową siedzibą sołectwa Bobrowniki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa, wzmiankowana po raz pierwszy w formie Loygen w 1523, ma pochodzenie słowiańskie i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do nazwy osobowej Łoj formantu -ewo[4]. Friedrich Lorentz odnotował formę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Lʉ̀ɵ̯jɵvɵ wraz z nazwami mieszkańców – zarówno z pominiętym formantem -ɵv-: Lʉ̀ɵ̯jȯu̯n, Lʉ̀ɵ̯jȯu̯nkă „łojewianin, łojewianka”, jak i w postaci pełnej: Lʉ̀ɵ̯jɵvjȯu̯n, Lʉ̀ɵ̯jɵvjȯu̯nkă „ts.”[5]. Niemiecka nazwa Lojow jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[4].
Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Łojewò[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Inne miejscowości o nazwie Łojewo: Łojewo
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 73078
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 707 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 140 (pol.).
- ↑ a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 70.
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1498.
- ↑ Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 212, ISBN 978-83-62137-50-3.
