Éric Halphen
Data i miejsce urodzenia |
5 października 1959 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
prawnik, pisarz |
Éric Halphen (ur. 5 października 1959 w Clichy[1]) – francuski prawnik i pisarz, sędzia śledczy. Zyskał rozpoznawalność, prowadząc w latach 90. postępowania w sprawach skandali polityczno-finansowych[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawnik, studiował na Université Paris-Sud i na Université Panthéon-Assas. W 1982 został absolwentem École nationale de la magistrature, krajowej szkoły sądownictwa. Pracował w Douai i Chartres, w 1989 objął stanowisko sędziego śledczego (juge d'instruction) w Créteil[1].
Od 1994[1] prowadził śledztwo w sprawie nazwanej affaire des HLM de Paris, dotyczącej nadużyć w gospodarce mieszkaniowej w Paryżu i nielegalnego finansowania Zgromadzenia na rzecz Republiki, którego liderem był Jacques Chirac. Postępowanie to przyniosło mu rozpoznawalność m.in. za sprawą wezwania ówczesnego prezydenta na świadka (uchylonego następnie na drodze sądowej)[3][4]. Ostatecznie Éric Halphen został odsunięty od prowadzenia tej sprawy, a w 2002 postanowił odejść z zawodu[1][2].
Współtworzył stowarzyszenie Anticor. Przez kilka lat zajmował się pisarstwem. Wydał swoje wspomnienia zatytułowane Sept ans de solitude (2002), następnie zaczął pisać m.in. powieści detektywistyczne takie jak Maquillages (2007) i La Piste du temps (2010)[1]. W międzyczasie w 2006 powrócił do zawodu sędziego śledczego[1].
W 2017 zaangażował się w działalność ruchu En Marche! i kampanię prezydencką Emmanuela Macrona, był kandydatem tego środowiska politycznego w wyborach parlamentarnych[5] (nie uzyskał mandatu).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Éric Halphen. k-libre.fr. [dostęp 2017-05-19]. (fr.).
- ↑ a b Dymisja sędziego Halphena. rp.pl, 15 stycznia 2002. [dostęp 2017-05-19].
- ↑ Chirac stanie przed sądem. iap.pl, 18 marca 2007. [dostęp 2017-05-19].
- ↑ Równość po francusku?. wprost.pl, 4 września 2001. [dostęp 2017-05-19].
- ↑ Législatives. L’ex-magistrat Eric Halphen investi par En marche! en Normandie. paris-normandie.fr, 11 maja 2017. [dostęp 2017-05-19]. (fr.).