Górowo (województwo dolnośląskie)
wieś | |
Pałac w Górowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
122-135 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
366[2] |
Strefa numeracyjna |
71 |
Kod pocztowy |
55-110[3] |
Tablice rejestracyjne |
DTR |
SIMC |
0879742 |
Położenie na mapie gminy Prusice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego | |
51°22′05″N 16°48′13″E/51,368056 16,803611[1] |
Górowo (niem. Konradswaldau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Prusice.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Górowo leży nad rzeczką Krępą.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w obecnej polskiej formie Gorowo.[4][5]
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na terenach należących do wsi odkryto cmentarzyska kultury łużyckiej z epoki brązu (około 1000-400 r. p.n.e.). Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1297 r., w której występuje właściciel wsi - rycerz Tyzcho i nazwa - Conradswalde sive Gorowo. W latach 1309–1310 podano, że prawo wyższego sądownictwa we wsi miał nieznany pan ze Smardzowa. W 1479 r. wieś była lokowana na prawie niemieckim. W 1585 r. w dokumentach wymienia się kaplicę protestancką, która była filią kościoła w Strupinie. W latach 1600–1772 właściciele wsi często zmieniali się. W 1780 r. stwierdzono we wsi: folwark, kościół, szkołę i 193 mieszkańców. W dalszych spisach wymienia się: pałac, 2 folwarki, szkołę, 2 wiatraki, gorzelnię, browar, 51 domów, 449 mieszkańców w tym 27 katolików. Od 1785 r. używano nazwy Konradswaldau. W późniejszych latach wieś rozbudowywała się w stronę Strupiny, wybudowano także drogę prowadzącą do Skokowy. W 1993 r. we wsi było 380 mieszkańców, szkoła, sklep, karczma i przystanek PKS. W 1998 r. zamknięto szkołę. W 2008 r. mieszkańców około 400, około 100 domów, 2 sklepy, przydrożny krzyż, świetlica i kapliczka.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- park, z drugiej połowy XIX w.
inne zabytki:
- pałac, zbudowany około 1800 r., przebudowany w 1871 r. Budynek na rzucie prostokąta piętrowy z poddaszem z dwoma węższymi skrzydłami. Obecnie pałac mocno zniszczony grozi zawaleniem
- dawny budynek szkoły podstawowej, zbudowany około 1900 r.
- dawny budynek plebanii, zbudowany około 1900 r.
zabytki nieistniejące:
- kościół zbudowany w 1585 r., odbudowywany kilkakrotnie po pożarach. Kościół nieużytkowany po 1945 r., został wyburzony w 1962 r.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36602
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 332 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 175. [dostęp 2012-10-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- książka "Gmina Prusice" i inne.