Ten artykuł dotyczy pojęcia matematycznego. Zobacz też: residuum w sedymentologii (geologii).
Residuum (z łac. „reszta”, od neutr. residuus – pozostałość, od residēre – pozostawać) funkcji w punkcie – pierwszy współczynnik części osobliwej rozwinięcia w szereg Laurenta danej funkcji holomorficznej w pewnym pierścieniu otaczającym punkt
Innymi słowy, jeśli jest funkcją holomorficzną w pewnym pierścieniu otaczającym to jej residuum w punkcie nazywa się współczynnik w jej rozwinięciu w szereg Laurenta w punkcie
Równoważna definicja: residuum w punkcie funkcji holomorficznej w otoczeniu nakłutym punktu nazywamy wartość[1]:
gdzie jest krzywą zwykłą zamkniętą dodatnio zorientowaną okrążającą punkt
Zachodzi też wzór
gdzie to rząd bieguna w punkcie
Residuum jest liczbą zespoloną opisującą zachowanie całek po konturach analitycznej funkcji f(z) wokół punktu osobliwości. Twierdzenie o residuach pomaga przy obliczaniu całek po konturach.
Rozważmy przykład całki po konturze:
gdzie jest dodatnio zorientowanym okręgiem ze środkiem w 0.
Obliczmy tę całkę bez używania standardowych twierdzeń o całkowaniu. Szereg Taylora dla jest dobrze znany, więc wstawiamy go do całki. Otrzymamy:
Dołączmy składnik do szeregu, otrzymamy:
Nasza całka otrzyma przyjemniejszą formę. Zauważmy, że:
- gdy
Teraz całka wokół dla każdego składnika ze współczynnikiem innym od staje się 0, i całość redukuje się do:
I w efekcie za pomocą wzoru całkowego Cauchy’ego otrzymujemy równość:
Wartość jest znana jako residuum z w a jego notacja to