Mīm
| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
م |
|---|---|
| Postać początkowa |
مـ |
| Postać środkowa |
ـمـ |
| Postać końcowa |
ـم |
| Podstawowy alfabet | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie |
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Mīm (م) – dwudziesta czwarta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [m], tj. spółgłoski nosowej dwuwargowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery mem.
W języku polskim litera mīm jest transkrybowana za pomocą litery M[2].
W arabskim systemie liczbowym literze mīm odpowiada liczba 40.
Postacie litery
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
م | ـم | ـمـ | مـ |
Kodowanie
| Znak | م | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Meem | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1605 | U+0645 |
| UTF-8 | 217 133 | d9 85 |
| Odwołania znakowe SGML | م | م |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
- ↑ Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.
| Podstawowe litery | |
|---|---|
| Inne litery |
|
| Dwuznaki | |
| Ligatury | |
| Znaki dodatkowe | |
| Znaki samogłoskowe |
